สวัสดียามเช้า ๓/กันยายน๕๓ (วันที่๗)

ถึงเพื่อนทรูทุกท่าน

     ฝนซาไปแล้วค่อยยังหน่อย  ช่วงนี้งานเยอะ  จับต้นชนต้น ไม่ถึงปลายซักกะอย่าง แต่ไม่เครียด  ครูกฤษฎ์จะเป็นคนที่มองโลกอย่างเข้าใจว่า  ปัญหาและอุปสรรคต่างๆเป็นธรรมชาติ  แก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็หาตัวช่วย ในที่สุดก็ถึงปลายทางจนได้ ทุกวันนี้เราแก้ปัญหาเพื่อการพบปัญหาใช่หรือไม่

  ครูกฤษฎ์ก็คงดำเนินชีวิตเป็นครูผู้ปฏิบัติการสอน  เต็มเม็ดเต็มหน่วยไหม  ตอบได้เลยว่า ไม่ เพราะมีงานที่เราจะต้องทำอีกมาก นอกจากสอนเด็ก ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องดูแลควบคู่กันไป  คนข้างกายและคนรอบข้าง  ยิ่งต้องเอาใจ เราเข้าใจเขาแต่เขาไม่ยักกะเข้าใจเรา แปลกนะ

     ยังส่งคลิปขึ้นเว็ปทรูประจำ  เราภูมิใจที่มีเพื่อนทรูเข้ามาอ่านบันทึกของเราหลายท่าน  เข้าชมคลิปเป็นหลักพัน ยืนยันได้ว่างานของเราคงมีประโยชน์ต่อการนำไปใช้ต่อ (เราใช้แล้วได้ผลจริงๆ) ขอให้ช่วยกันคนละไม้คนละมือ เราอยากให้ครูผู้สอนหันมาสนใจในเรื่องของกระบวนการจัดการเรียนรู้  ทำเองดีที่สุด ทำไมเราต้องรอวิธีการจากนักวิชาการที่เลียนแบบเมืองนอก  เขาพาเราเข้าป่าเข้าดงมาหลายปีดีดัก

     เราเป็นคนไทย  เรียนรู้อย่างไทยๆ  ก็เก่งเป็นนักอะไรก็ได้  เขาไม่ให้เราสอนเด็กแบบท่องจำ  แล้วเป็นไง เดี๋ยวนี้เด็กท่องสูตรคูณได้ไหม เราใช้เพลงสอนเด็ก  เด็กจำเพลงได้  ร้องเพลงได้ เขาก็เข้าใจเนื้อหาที่อยู่ในเพลง นำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตของเขาได้ เห็นแผนการจัดการเรียนรู้ของครูวันนี้ อะไรๆก็แบล็กเวิร์ดดีไซน์ พูดเป็นภาษาไทยก็ไม่ได้ ติว่าเชย แล้วก็มารณรงค์ให้เด็กรักษ์ภาษาไทย (รอชาติหน้าเถอะ)

จบดีกว่า...