Wall-E หากไม่ได้เป็นผู้สร้าง ก็จงอย่าเป็นผู้ทำลาย
สองปีก่อนผมมีโอกาสไปดูหนัง เรื่อง วอล์ล อี (Wall-E) ตามคำชวนของเพื่อน ที่EGV เซ็นทัลปิ่นเกล้าWall-E มีชื่อหนังเป็นภาษาไทยว่า “หุ่นน้อยหัวใจรักษ์โลก” Wall-E เป็นภาพยนต์ที่ผู้สร้าง พยายามถ่ายทอดความสำคัญของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติของโลกให้สมดุลไว้ ก่อนที่โลกจะสูญสิ้น ภาพยนต์ที่ไม่หนักสมองเรื่องนี้ แต่คาดว่า การพยายามสื่อให้เห็นถึง จิตสำนึกของการอนุรักษ์เป็นเรื่องที่ถูกแทรกไว้ในภาพยนต์เรื่องนี้อย่างมาก
Wall-E เป็นผู้มีบทบาทหลักในภาพยนต์เรื่องนี้ เป็นชื่อหุ่นยนต์ตัวเล็ก ๆ ขนาดประมาณสูงแค่ฟุตเดียว มันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำหน้าที่จัดการกับขยะที่มนุษย์โลกสร้างขึ้น ภาระกิจของ Wall-E ในแต่ละวันคือการค่อย ๆ เก็บกวาดขยะที่มีอยู่เกลื่อนเมือง ด้วยการอัดเป็นบล๊อคเล็ก ๆ ในช่องท้องของ Wall-E เอง ขยะที่กองสูงเท่าตึกระฟ้า จำนวนนับไม่ถ้วน สะท้อนให้เห็นถึงโลกในอนาคตที่เกิดมลภาวะอย่างหนัก และเกิดมลพิษตามมา Wall-E ทำหน้าที่ของตนเองได้อย่างสมบูรณ์ตามโปรแกรมที่ถูกบรรจุไว้ในตัวของเขาเอง
ตลอด 700 ปีแห่งโลกมนุษย์ที่ร้างสิ่งมีชีวิตมานาน Wall-E ก็พบสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่สามารถสังเคราะห์แสงได้ นี่คือที่มาของการได้ชื่อว่า “หุ่นน้อยหัวใจรักษ์โลก”
Wall-E เป็นภาพยนต์ที่ดูแล้ว เหมือนสะท้อนหลาย ๆ สิ่ง หุ่นยนต์ที่ต้องทำหน้าที่ ต้องรับผิดชอบ และ “ความรัก” ของหุ่นยนต์ ที่น่าประทับใจ พาเด็ก ๆ ไปดูคงได้ความบันเทิงไม่น้อย แต่ถ้าผู้ใหญ่ดูน่าจะได้อะไรมากกว่านั้น
โลกที่ถูกทำลายไปเรื่อย ๆ ด้วยความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่มีอายุขัยแค่เพียงไม่เกิน 100 ปี ไม่น่าเชื่อว่า ความสุขที่ต่างมุมของมนุษย์นั้น ทั้งความสุขจอมปลอม และความสุขที่เป็นแก่นแท้ ความสุขที่สำคัญความหมายผิดไป กลายเป็นความพอใจส่วนตัว ความโลภ ความเห็นแก่ตัว มนุษย์ทำลายโลกไปได้ด้วยเวลาเพียงแค่ชั่วอายุของตน โดยใช้เวลาแค่เพียง 20-30 ปี (ไม่นับช่วงเกิด เติบโต และช่วงชรา) การทำลายป่า การปล่อยของเสีย การทำลายทรัพยากร การใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างฟุ่มเฟือย และไม่คุ้มค่า การอยู่อย่างไม่มีจิตสำนึกแห่งการอนุรักษ์ และไร้ระเบียบวินัย
มนุษย์บางกลุ่ม ได้ทำลายธรรมชาติและโลกไปอย่างตั้งใจ และมนุษย์ส่วนใหญ่ก็ใช้ความเคยชินในชีวิตประจำวัน ทำลายธรรมชาติโดยไม่รู้สึกตัว
ต่างคนต่างดิ้นรนแห่งการมีชีวิตอยู่
ต่างคนต่างดูถูกเหยียดหยาม ประชดประชัน
ต่างคนต่าง มองเห็นในด้านร้าย ๆ ของกันและกัน
ต่างคนต่าง ไม่เห็นความสำคัญของการอนุรักษ์และการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างคุ้มค่า
ต่างคนต่างคิดว่า “ไม่เป็นไร” หรือ “คงไม่เท่าไหร่หรอก” หรือ “ช่างมันเถอะ คนอื่นเขาทำยิ่งกว่านี้อีก”
หากมีโอกาสได้ดูภาพยนต์เรื่อง Wall-E เราจะคิดกันบ้างไหมครับว่า โลกเหลือหุ่นยนต์ตัวน้อย ๆ เพียงตัวเดียวคอยเก็บขยะ ไม่มีมนุษย์ที่จะสามารถอาศัยอยู่ในโลกนี้ได้อีกเลย
ถ้าหากสังคมเป็นสิ่งที่เลวร้าย ก็ขอจงอย่าเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้สังคมเลวร้ายลงไปยิ่งกว่านี้
ถ้าหากไม่ใช่คนที่เป็นผู้สร้าง ก็ขอจงอย่าได้เป็นผู้ทำลาย
วันที่ อาทิตย์ สิงหาคม 2551
วอล์ลดีสนีย์ ก็คงหวังกวาดเงินจากกลุ่มคน “ครอบครัว” เป็นหลัก เพราะเรื่อง วอล์ล อี เป็นภาพยนต์ที่น่ารัก ดูกันได้ทุกวัย
Wall-E มีชื่อหนังเป็นภาษาไทยว่า “หุ่นน้อยหัวใจรักษ์โลก” อำนวยการสร้างโดย Pixar Animation Studios โดย Andrew Stanton วอล์ลอี เป็นหนังการ์ตูน 3 มิติที่สร้างด้วยคอมพิวเตอร์ ( 3D Computer Animation) เช่นเดียวกับ Toy Story, The Incredibles, CARs, Ratatouille
Wall-E เป็นภาพยนต์ที่ผู้สร้าง พยายามถ่ายทอดความสำคัญของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติของโลกให้สมดุลไว้ ก่อนที่โลกจะสูญสิ้น ภาพยนต์ที่ไม่หนักสมองเรื่องนี้ แต่คาดว่า การพยายามสื่อให้เห็นถึง จิตสำนึกของการอนุรักษ์เป็นเรื่องที่ถูกแทรกไว้ในภาพยนต์เรื่องนี้อย่างมาก
Wall-E เป็นผู้มีบทบาทหลักในภาพยนต์เรื่องนี้ เป็นชื่อหุ่นยนต์ตัวเล็ก ๆ ขนาดประมาณสูงแค่ฟุตเดียว มันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำหน้าที่จัดการกับขยะที่มนุษย์โลกสร้างขึ้น ภาระกิจของ Wall-E ในแต่ละวันคือการค่อย ๆ เก็บกวาดขยะที่มีอยู่เกลื่อนเมือง ด้วยการอัดเป็นบล๊อคเล็ก ๆ ในช่องท้องของ Wall-E เอง ขยะที่กองสูงเท่าตึกระฟ้า จำนวนนับไม่ถ้วน สะท้อนให้เห็นถึงโลกในอนาคตที่เกิดมลภาวะอย่างหนัก และเกิดมลพิษตามมา Wall-E ทำหน้าที่ของตนเองได้อย่างสมบูรณ์ตามโปรแกรมที่ถูกบรรจุไว้ในตัวของเขาเอง
ตลอด 700 ปีแห่งโลกมนุษย์ที่ร้างสิ่งมีชีวิตมานาน Wall-E ก็พบสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่สามารถสังเคราะห์แสงได้ นี่คือที่มาของการได้ชื่อว่า “หุ่นน้อยหัวใจรักษ์โลก”
Wall-E เป็นภาพยนต์ที่ดูแล้ว เหมือนสะท้อนหลาย ๆ สิ่ง หุ่นยนต์ที่ต้องทำหน้าที่ ต้องรับผิดชอบ และ “ความรัก” ของหุ่นยนต์ ที่น่าประทับใจ พาเด็ก ๆ ไปดูคงได้ความบันเทิงไม่น้อย แต่ถ้าผู้ใหญ่ดูน่าจะได้อะไรมากกว่านั้น
โลกที่ถูกทำลายไปเรื่อย ๆ ด้วยความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่มีอายุขัยแค่เพียงไม่เกิน 100 ปี ไม่น่าเชื่อว่า ความสุขที่ต่างมุมของมนุษย์นั้น ทั้งความสุขจอมปลอม และความสุขที่เป็นแก่นแท้ ความสุขที่สำคัญความหมายผิดไป กลายเป็นความพอใจส่วนตัว ความโลภ ความเห็นแก่ตัว มนุษย์ทำลายโลกไปได้ด้วยเวลาเพียงแค่ชั่วอายุของตน โดยใช้เวลาแค่เพียง 20-30 ปี (ไม่นับช่วงเกิด เติบโต และช่วงชรา) การทำลายป่า การปล่อยของเสีย การทำลายทรัพยากร การใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างฟุ่มเฟือย และไม่คุ้มค่า การอยู่อย่างไม่มีจิตสำนึกแห่งการอนุรักษ์ และไร้ระเบียบวินัย
มนุษย์บางกลุ่ม ได้ทำลายธรรมชาติและโลกไปอย่างตั้งใจ และมนุษย์ส่วนใหญ่ก็ใช้ความเคยชินในชีวิตประจำวัน ทำลายธรรมชาติโดยไม่รู้สึกตัว
ต่างคนต่างดิ้นรนแห่งการมีชีวิตอยู่ ต่างคนต่างดูถูกเหยียดหยาม ประชดประชัน
ต่างคนต่าง มองเห็นในด้านร้าย ๆ ของกันและกัน ต่างคนต่าง ไม่เห็นความสำคัญของการอนุรักษ์และการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างคุ้มค่า ต่างคนต่างคิดว่า “ไม่เป็นไร” หรือ “คงไม่เท่าไหร่หรอก” หรือ “ช่างมันเถอะ คนอื่นเขาทำยิ่งกว่านี้อีก”
หากมีโอกาสได้ดูภาพยนต์เรื่อง Wall-E เราจะคิดกันบ้างไหมครับว่า โลกเหลือหุ่นยนต์ตัวน้อย ๆ เพียงตัวเดียวคอยเก็บขยะ ไม่มีมนุษย์ที่จะสามารถอาศัยอยู่ในโลกนี้ได้อีกเลย
ถ้าหากสังคมเป็นสิ่งที่เลวร้าย ก็ขอจงอย่าเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้สังคมเลวร้ายลงไปยิ่งกว่านี้ถ้าหากไม่ใช่คนที่เป็นผู้สร้าง ก็ขอจงอย่าได้เป็นผู้ทำลาย
Wall E
Release Date:12 August 2008 (
Genre:Animation
Tagline:An Adventure Beyond the Ordinar-E more
An Adventure Beyond the Ordinar-E
After 700 years of doing what he was built for - he'll discover what he's meant for.
He's got a lot of time on his hands.
In Space, No One Can Hear You Clean
Plot:In the distant future, a small waste collecting robot inadvertently embarks on a space journey that will ultimately decide the fate of mankind. full summary In a distant, but not so unrealistic future, where mankind has abandoned earth because it has become covered with trash from products sold by the powerful multi-national Buy N Large corporation, WALL-E, a garbage collecting robot has been left to clean up the mess. Mesmerized with trinkets of earth's history and show tunes, WALL-E is alone on Earth except for a sprightly pet cockroach. One day, Eve, a sleek (and dangerous) reconnaissance robot, is sent to earth to find proof that life is once again sustainable. WALL-E falls in love with Eve. WALL-E rescues Eve from a dust storm and shows her a living plant he found amongst the rubble. Consistent with her "directive" Eve takes the plant and automatically enters a deactivated state except for a blinking green beacon. WALL-E, doesn't understand what has happened to his new friend, but true to his love, he protects her from wind, rain, and lightening, even as she is unresponsive. One day a massive ship comes to reclaim Eve, but WALL-E, out of love or loneliness hitches a ride on the outside of the ship to rescue Eve. The ship arrives back at a large space cruise ship, which is carrying all of the humans who evacuated earth 700 years earlier. The people of earth ride around this space resort on hovering chairs which give them a constant feed of TV and video chatting. They drink all of their meals through a straw out of laziness and/or bone loss, and are all so fat that they can barely move. When the auto-pilot computer, acting on hastily given instructions sent many centuries before, tries to prevent the people of earth from returning, by stealing the plant, WALL-E, Eve, the portly captain, and a band of broken robots stage a mutiny. Written by Anonymous
| full synopsis What if mankind had to leave Earth, and somebody forgot to turn the last robot off? After hundreds of lonely years of doing what he was built for, WALL*E (short for Waste Allocation Load Lifter Earth-Class) discovers a new purpose in life (besides collecting knick-knacks) when he meets a sleek search robot named EVE. EVE comes to realize that WALL*E has inadvertently stumbled upon the key to the planet's future, and races back to space to report her findings to the humans (who have been eagerly awaiting word that it is safe to return home). Meanwhile, WALL*E chases EVE across the galaxy and sets an adventure into motion. Joining WALL*E on his journey across the universe is a cast of characters including a pet cockroach and a heroic team of malfunctioning misfit robots.
Plot Keywords:Modern Masterpiece | Repair | Moon | Exodus | Computer Reboot more
Awards:Nominated for 2 Golden Globes. Another 11 wins & 16 nominations more
User Comments:More Than 1st Rate Animation. More Than Even 1st Rate Pixar. A First Rate Movie by Any Standard
Wall E
A square-bodied, binocular-faced, wide-eyed, little robot named Wall E lives potentially one of the loneliest lives imaginable. He is the only remaining inhabitant of earth, machine or organism (that is save a cockroach he adopts early on). Day in, day out, he continues the dutiful task he was beset by his creators: compact garbage in an attempt to clean up the now deserted earth, which has become an endless desert of waste. Eventually his several hundred year routine is interrupted by the landing of a spaceship that sends out a sleek, white chrome, advanced robot that's mission is to search Wall E's wasteland home for signs of life. That probe's name is Eve...and instantly Wall E is smitten. So begins a touching story of romance only Pixar could create, that soon launches to an unexpected journey (one I will not ruin, as some reviewers are) that whisks us off to a world and adventure that like the best of this studio's work, captures our imagination and never lets go; culminating in something original, captivating, and sublime.
That's the setup of Pixar's latest marvel; an animated juggernaut to rival their 'Citizen Kane', "Toy Story". Andrew Stanton ("Finding Nemo") directs the first few scenes, in which the adorkable main character shuffles aimlessly and collects human relics, with a quiet mystery; it spookily evokes the lost world in which we are shown, even as it slowly builds Wall E's character.
Then comes Eve, and
The real miracle here? It's all accomplished without a word of dialogue. Wall E has tremendous emotional affect; it communicates visually, and spectacularly so. The sound department here deserves special recognition: with almost no words until we reach the culmination of Wall E's adventure (and even here it's sparse), we the audience are never in doubt of what is happening or what the characters are communicating. People, it takes a lot of talent to make that happen. This isn't just a great animated work, or even just a great Pixar thrill ride. This is simply just spectacular film-making. Period.
Speaking of visuals, where "Toy Story" created a look that appeared thoroughly (and appropriately) plastic, the animation in Wall E looks spectacularly mechanical. It's almost...real; a beautifully rendered photo-realistic world. Combined with a wonderful original music score, old music tracks that sound Kubrickishly eerie in the early scenes (and speaking of Kubrick, there's a great reference to another sci-fi classic "2001: A Space Odysey", with a villain reminiscent of Hal and...a gag using the main theme is all I will say), and a phenomenal use of physical comedy (Wall E is something of a little, mechanized Charlie Chaplin or Buster Keaton) and emotive sound effects, as I keep mentioning, "Wall E"'s universe continually evokes massive emotions through minimalist techniques.
Whoever said Pixar has to make a bad movie sometime just because is wrong. They can continue to make marvels forever as far as I'm concerned. This studio has proved they can accomplish anything: including whisk us off on a ride that has great humor, marvelous visuals, a subtle warning about consumerism, and the most genuinely touching romance this century has yet scene in a movie...all with virtually no speaking. Wall E is a beautiful love story, a witty kids movie, a successful experimental motion picture, and even a classic sci-fi flick. Now the question is do I dare use the "M" word? Well...I'll let you decide. 10/10
