" ของหาย "
เกิดมาใครไม่เคย "ของหาย" มั่ง
หายแบบไหนก็ได้น่ะ..............นับหมด
ชีวิตผมนะ... หายประจำ
หายบ๊อยบ่อย หายๆๆๆๆ
หาอะไรไม่เคยเจอ... พอจะไม่ใช้ หรือลืมไป
แล้วว่าหามันอยู่ มันจะโผล่มา
ที่แย่สุด คือหาเจอ ตอนที่ไม่จำเป็นต้องใช้แล้ว
ตั้งแต่เด็กจนโต คำว่า "ของหาย"
อ่ะนะ คงแนวๆนี้
"ของหาย" อีกแบบที่ผมได้เรียนรู้มากขึ้น
ก็คือ... "แฟลชไดร์" อันแรก
ซึ่งเงินที่ซื้อเป็นยเก็บของผมเอง
นี่คือ "ของหาย" อีกแบบ
คือ หายแล้วหายเลยยยย
ไม่ได้ของใหม่ด้วยย อืมๆ จะจำไว้
มันก็ยังคงเป็น "ของที่ยังอยู่" จนถึงทุกวันนี้ อิอิ
แต่ไม่ได้เอามาใช้แล้ว
แฟนเลยต้องซื้อให้ใหม่
ผมจะรักษามันอย่างดี
จากนั้น คำว่า "ของหาย" ก็โผล่ขึ้นมาอีกครั้งในชีวิต
คราวนี้มาแบบรวดเร็ว แต่ฝั่งแน่นลึกปวดร้าว
ราวกับมีคนเอากระจกมากีดอก
ตกใจที่สุดในชีวิต ช็อกจนน้ำตาไหลออกมาไม่ได้...
ตอนนั้นตัวของผมเปียกซกไปด้วยน้ำ เหอๆ....
เดากันออกล่ะสิ ว่าหมายถึงอะไร
ผมกำลังอาบน้ำ
พระเจ้า !! วันที่น่าจดจำ
ผมได้ถูสบู่ ฟองที่ลื่นของมัน
ทำให้ "แหวนนิ้วนาง" หลุดกระเด็นลงท่อน้ำทิ้ง
ไปต่อหน้าต่อตา แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่า
การใช้ "มือ" ของผมล้วงลงไป
คิดดูสิ ถ้าคุณเป็นผม... คุณจะทำไง
เจ็บใจขนาดไหน !!
... "ของหาย" ก็ยังเปน "ของหาย" อยู่วันยันค่ำ
ได้แต่ภาวนาว่า... เมื่อไหร่มันจะกลับตัวกลับใจ
เป็น "ของที่ได้คืน" สักที 5555+
ที่สำคัญที่สุด...ผมหวังว่า
ผมคงไม่ต้องมาเรียนรู้คำว่า"ของหาย"
อีกแล้ว ในชีวิตนี้ ถ้าเป็นไปได้ คงจะแฮปปี้มากๆอะ อิอิ
ปล. ใครเคยทำอะไรหายแล้ว เสียใจที่สุด...
ปล.2 คิดถึง "ของหาย" จังเลย
ปล.3 "ของหาย" ครับ ผมรักคุณ
กลับมาหาผมเถอะ...
