เมื่อนานมาละ ช่วงวันหยุดสงกรานต์ พวกเราสี่คนก็จัดโปรแกรมไปเที่ยวออสเตรเลียกันแบบเที่ยวเอง  นานขนาดไหนก็ปีที่ออสเตรเลียเป็นเจ้าภาพโอลิมปิคน่ะ ก็ตื่นตาตื่นใจดี เป็นทริปต่อจากญี่ปุ่น ก็ถือได้ว่าเป็นการไปเที่ยวต่างประเทศ ในละแวกนี้เป็นประเทศที่สอง

เช้าวันหนึ่งพวกเราก็ไปเดินชมซิดนี่ย์นี่ล่ะ ก็จะไปซื้อตั๋วขึ้นรถแทรม ที่วิ่งเป็นวงกลมรอบเมือง เพื่อจะได้ชมเมือง ก็เข้าไปในร้านขายบุหรี่  คุณชายเดินเข้าไปก่อน เนื่องจากอิฉันเป็นพวกเด๋อๆด๋าๆก็เดินไปมองโน่นมองนี่แบบแหงนไปมาน่ะไปด้วยก็เดินตามเข้าไปแบบเด๋อๆน่ะ ร้านบุหรี่ ก็ขายของหลายอย่างน่ะแหละ แต่เขาจะเป็นที่ๆขายพวกตั๋วโดยสารต่างๆด้วย ไม่รู้สมัยนี้ยังป็นแบบนั้นอยู่หรือเปล่า  เคาท์เตอร์ของคนขายก็อยู่ข้างประตูนี่เอง เหมือน7-11 สมัยนี้อ่ะ 

มีลูกค้าฝรั่งผู้ชายเดินเข้าไปก่อนหน้าเรา ฉันก็ได้ยินลูกค้าทักคนขายว่า  "ฮัลโล่ ไม้ค์”  คนขายก็ทักกลับว่า "ฮัลโล่ไม้ค์" คุณชายแกเดินพ้นประกรอบประตูเข้าไปฉันก็เดินตามติดแบบยังสงสัยอยู่  พอสักพักก็มีลูกค้าฝรั่งผู้ชายอีกคนเดินตามเข้ามา คนขายก็ทักเขาอีกว่า "ฮัลโล่ไม้ค์"  

เอาล่ะสิ ทีนี้ฉันนึ้เง็งเลย เลยหันไปกระซิบกะคุณหญิงว่า “เฮ่ยทำไมคนออสเตรเลียมันชื่อโหลจังล่ะ มันคิดไม่ออกว่าจะตั้งชื่อว่าอะไรเหรอ เลยชื่อไม้ค์กันหมดเลยแล้วนี่พวกนี้ต้องเป็นลูกค้าประจำแน่ๆเลย คนขายรู้จักทุกคนเลย แต่ก็เนอะชื่อเหมือนกันจำง่ายดีออก”   

คุณหญิงเนี่ยปล่อย “พรื่ด” ออกมาเลย ขำกลิ้งแล้วก็อธิบายให้กระจ่างว่า เขาพูดว่า “Hello Mate” เฮลโหล เมทน่ะ แต่สำเนียงของชนชาตินี้มันออกเป็น Mite ฉันเลยฟังเป็น ไม้ค์ซะงั้น

โหฉันเนี่ยปล่อยไก่เป็นฟาร์มเลย