การแข่งขันในเรื่องการเรียน มีตั้งแต่แข่งเข้าโรงเรียนให้ได้ แข่งสอบเข้ามหาลัย แข่งเป็นที่ 1 ของห้อง ฯลฯ บางครั้งก็เป็นการแข่งขันที่ทำไปแบบไม่รู้ตัว เพราะมันมาจากจิตใต้สำนึกลึกๆ ที่อาจจะไม่ได้ต้องการแข่งขันกับใคร เพียงแต่รู้สึกว่าอยากเอาชนะเท่านั้น อย่างน้อยก็ต้องชนะตัวเองให้ได้ และจะน่ากลัวยิ่งขึ้น ถ้าสิ่งที่แข่งอยู่ไม่ใช่แค่ตัวเอง น้องๆ ลองมาเช็คอาการกันหน่อยว่า ทุกวันนี้ น้องๆ หรือเพื่อนๆ กำลังแข่งกันเรียนอยู่รึป่าว (เช็คแทนเพื่อนก็ได้นะ) เช่น

     
            - ขอลอกการบ้านเพื่อน หรือ เพื่อนขอลอกการบ้าน  จะให้กราบให้ไหว้ ก็ไม่มีทางให้ดูเด็ดขาด หาข้ออ้างมาตลอด
            - เห็นเพื่อนได้คะแนนดีกว่า แล้วรู้สึกแปลกๆ ในใจ
            - ได้คะแนนดีกว่าเพื่อน ก็พยายามพูดถึงคะแนนตัวเองอยู่บ่อยๆ (ออกแนวขี้อวดซะงั้น)
            - แต่ถ้าได้คะแนนน้อย หรือตอบคำถามผิด จะรู้สึกชีวิตทำผิดพลาดอย่างร้ายแรง อยากมุดหน้าลงใต้ดิน หนีไปให้เร็วที่สุด
            - พยายามทำให้อาจารย์จำได้ มีหนังสือดีๆ ไม่บอกเพื่อน ฯลฯ

            อาการของเด็กที่แข่งกันเรียนยังมีอีกเยอะค่ะ แต่ถ้าพูดกันง่ายๆ ก็คือ มีความพร้อมทุกๆ อย่าง กลัวคนอื่นได้ดีกว่า จึงพยายามทำให้ตัวเองดูโดดเด่น ด้วยการพยายามขวนขวายโอกาสมากกว่าคนอื่น ซึ่งก็ถือเป็นข้อดี แต่จะดีกว่ามั้ย ถ้าขวนขวายโอกาสต่างๆ ด้วยความสบายใจ ไม่ต้องพะวงว่าคนอื่นจะอ่านหนังสือมากกว่าเรา หรือมีอะไรที่เรายังไม่รู้รึป่าว       

            ทั้งหมดนี้ก็พยายามบอกเพื่อเตือนสติน้องๆ ให้ลองมองในอีกมุมนึงค่ะ ถึงแม้ว่าสภาพแวดล้อมจะเป็นปัจจัยสำคัญนึงที่กระตุ้นการเรียนได้ โดยเฉพาะการแข่งขัน หรือความอยากเป็นที่หนึ่ง ซึ่งจะเป็นแรงบันดาลใจที่สร้างแรงฮึด ฮึบ ถึก ทำให้เราอ่านหนังสือได้นานโดยไม่รู้ตัว แต่สิ่งที่น้องๆ รู้อยู่เต็มอกก็คือ"เหนื่อยว่ะ!!" ซึ่งถ้าผลออกมาดี เราก็จะภูมิใจ(แบบเหนื่อยๆ) แต่ถ้าออกมาแย่ มันเจ็บยิ่งกว่าเดิม คู่แข่งเราไม่รู้เรื่องด้วยหรอกค่ะ