พี่น้องคู่หนึ่งเดินทางออกจากบ้านมาแสวงหาโชคด้วยกัน ในระหว่างทางชายหนุ่มผู้พี่ได้เก็บกิ่งไม้แห้งขึ้นมา 2 กิ่งแล้วโยนขึ้นไปในอากาศ
ครั้นเมื่อกิ่งไม้แห้งแตกลงมาสู่พื้นดิน พี่ชายก็เห็นว่ากิ่งไม้ที่ยาวกว่านั้นชี้ไปทางหมู่บ้าน ส่วนกิ่งไม้ที่เล็กกว่าอีกกิ่งหนึ่งนั้นชี้เข้าไปในป่าใหญ่
พี่ชายคนโตคิดเอาเปรียบผู้เป็นน้องจึงเอ่ยขึ้นว่า
“นี่คือการเสี่ยงทายที่ดี น้องเอ๋ยพี่เป็นพี่เจ้า ดังนั้นพี่จะเลือกกิ่งไม้ที่ยาวกว่าซึ่งมันชี้เข้าหาทิศที่มุ่งเข้าสู่หมู่บ้าน
ดังนั้นพี่จะเข้าไปแสวงหาโชคในหมู่บ้านข้างหน้า ส่วนเจ้านั้นเป็นน้องก็ควรจะต้องเลือกกิ่งไม้ที่สั้นกว่าถูกต้องหรือไม่”
น้องชายคนเล็กพยักหน้าแล้วกล่าวขึ้นว่า
“กิ่งไม้กิ่งสั้นนี้ชี้เข้าไปในป่า ดังนั้นฉันก็จะต้องเข้าไปแสวงหาโชคในป่าใช่ไหม”
เมื่อตกลงกันแล้วทั้งสองจึงแยกจากกันไป
ฝ่ายพี่ชายผู้พี่คิดจะเอาเปรียบน้องนั้นเมื่อเดินทางเข้าไปในหมู่บ้านแล้วก็ได้เข้าไปขอทำงานในโรงสีแห่งหนึ่ง พลางคิดกระหยิ่มยิ้มย่องว่า
“พ่อกับแม่บอกให้เรา 2 คนออกไปแสวงหาโชคเป็นเวลา 2 ปี ดูซิว่าใครจะได้ดีกว่ากัน
ตัวเรานี้ทำงานอยู่ที่โรงสีเป็นเวลา 2 ปี คงจะเก็บเงินเก็บทองได้ไม่น้อย พ่อกับแม่คงจะภูมิใจมาก
แต่เจ้าน้องเล็กเล่าเข้าไปในป่าจะมีทางแสวงหาความก้าวหน้าได้อย่างไรกัน คิดแล้วขำนัก ช่างโง่งมจริงๆ”
แต่ทางฝ่ายน้องชายคนเล็กนั้นเมื่อเดินทางเข้าไปในป่าแล้วก็ไม่นิ่งดูดาย
พยายามเก็บรากไม้สมุนไพรและหาของป่าใส่ย่ามไว้ด้วยคิดว่าจะได้นำไปขายในเมืองข้างหน้าต่อไป
วันหนึ่งขณะที่ผู้เป็นน้องชายคนเล็กนั่งพักอยู่ริมหนองน้ำ
เขาได้เห็นกระต่ายป่าตัวหนึ่งได้รับบาดเจ็บเพราะถูกขอนไม้ใหญ่ตกลงมาทับขาจนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
ชายหนุ่มจึงตรงเข้าไปช่วยยกขอนไม้ออก ทันใดนั้นเขาก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงกระต่ายเอ่ยขึ้นว่า
“ท่านจ๊ะ ท่านคงไม่คิดจะจับฉันย่างกินเป็นอาหารหรอกนะ”
เวลานั้นแม้จะหิวโหยเพียงแต่ด้วยความเป็นคนมีจิตใจดีชายหนุ่มจึงเอ่ยขึ้นว่า
“ไม่หรอกจ้ะกระต่ายน้อยที่น่าสงสาร ฉันไม่กินเจ้าหรอกแต่ฉันจะช่วยทำแผลให้เจ้านะ”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมมือไปลูบหัวของกระต่ายน้อยสีขาวขนปุกปุยเล่นด้วยความเมตตา
และในทันใดนั้นเองเจ้ากระต่ายน้อยก็ได้กลายเป็นเจ้าหญิงผู้เลอโฉม
เมื่อชายหนุ่มพาเจ้าหญิงเสด็จกลับคืนสู่พระราชวัง
พระราชาดีใจยิ่งนักที่ชายหนุ่มช่วยให้พระธิดาของตนพ้นจากคำสาปของแม่มดได้
ชายหนุ่มจึงได้แต่งงานกับเจ้าหญิงอย่างมีความสุข และชายหนุ่มผู้เป็นน้องชายคนเล็กก็ได้พาพ่อแม่มาอยู่ด้วยกันในพระราชวัง
ภายหลังผู้เป็นพี่ชายคนโตได้ข่าวก็มาเยี่ยมน้องชายคนเล็กผู้โชคดีของตน แล้วออกเดินทางแสวงโชคต่อไป
มิกล้าอยู่ด้วยกันในวังด้วยความละอายใจเป็นยิ่งนัก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :คนที่มีจิตใจดีย่อมประสบโชคดีในชีวิตอย่างแน่นอน