ในเมืองร้างไร้ผู้คน
สมาชิกเลขที่2719 | 17 ก.ย. 52
1.8K views
ผมฝันร้ายและตื่นขึ้นมากลางดึด...ผมฝันเห็นคุณ
ในเมืองร้างไร้ผู้คน...เราสองคนเดินร้องไห้ไปด้วยกันจนสุดทางถนน ผมจับมือคุณไว้แน่น
เมือมาถึงทางแยก คุณกล่าวคำขอโทษ ผมเพียงแต่หลบสายตาและพูดออกมาเบาๆว่า "ไม่เป็นไร"
ผมเข้าใจและไม่ได้โกรธคุณ มีเรื่องราวหลายอย่างเกิดขึ้นบนโลก บางเรื่องเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถควบคุมมันได้ ก็คงต้องปล่อยมันไป เพียงแต่เรื่องที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผมคือ เราสองคนได้มาเจอกัน
ประตูรั้วเหล็กเปิดออก ชายคนหนึ่งกำลังยิ้มและโบกมือเรียกคุณ คุณเดินเข้ามากอดผมจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจ "ลาก่อน ผมดีใจท่ได้เจอคุณ"
...ในเมืองร้างไร้ผู้คน มีผมคนเดียวที่กำลังตื่นอยู่ และผมกำลังเดินร้องไห้อยู่เพียงคนเดียว
ในเมืองร้างไร้ผู้คน...เราสองคนเดินร้องไห้ไปด้วยกันจนสุดทางถนน ผมจับมือคุณไว้แน่น
เมือมาถึงทางแยก คุณกล่าวคำขอโทษ ผมเพียงแต่หลบสายตาและพูดออกมาเบาๆว่า "ไม่เป็นไร"
ผมเข้าใจและไม่ได้โกรธคุณ มีเรื่องราวหลายอย่างเกิดขึ้นบนโลก บางเรื่องเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถควบคุมมันได้ ก็คงต้องปล่อยมันไป เพียงแต่เรื่องที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผมคือ เราสองคนได้มาเจอกัน
ประตูรั้วเหล็กเปิดออก ชายคนหนึ่งกำลังยิ้มและโบกมือเรียกคุณ คุณเดินเข้ามากอดผมจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจ "ลาก่อน ผมดีใจท่ได้เจอคุณ"
...ในเมืองร้างไร้ผู้คน มีผมคนเดียวที่กำลังตื่นอยู่ และผมกำลังเดินร้องไห้อยู่เพียงคนเดียว
Share this
