การเขียนเป็นการสื่อสารประเภทหนึ่ง แม้เราจะเขียนในที่ส่วนตัว แต่สารที่เราเขียนนั้นมีจุดประสงค์คือการสื่อออกไปสู่บุคคลอื่น ยกเว้นการเขียนบันทึกไว้อ่านเอง ดังนั้น การเขียนนอกเหนือจากบันทึกส่วนตัวจึงไม่ใช่เรื่องส่วนบุคคล จึงต้องระมัดระวังเรื่องมารยาท โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเขียนเป็นการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร คำพูดที่สื่อออกไปสู่บุคคลอื่นแล้ว แก้ไขเปลี่ยนแปลงไม่ได้ การเขียนนั้นจะกลายเป็นตราประทับติดตัวเราไปตลอด

มารยาทในการเขียน

1. ใช้ถ้อยคำสุภาพ หลีกเลี่ยงคำหยาบ ไม่ใช้อารมณ์ ความรู้สึกส่วนตนหรืออคติ วิจารณ์ผู้อื่นอย่างปราศจากเหตุผล
2. เขียนข้อความหรืองานเขียนที่เป็นจริง และได้ศึกษาค้นคว้าพร้อมทั้งตรวจสอบแล้วว่าถูกต้อง ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวของผู้อื่นต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของเสียก่อน
3. เขียนให้ถูกต้องตามอักขรวิธี ใช้สระ พยัญชนะ และวรรณยุกต์ให้ถูกต้อง ใช้ถ้อยคำที่เหมาะสมกับเนื้อหา
4. เขียนสิ่งที่มีคุณค่าอันจะก่อให้เกิดความสุขความสงบแก่คนในสังคมและประเทศชาติ
5. ไม่คัดลอกงานเขียนของผู้อื่นโดยอ้างว่าเป็นผลงานของตนเอง เมื่อมีการยกข้อความหรืองานเขียนของผู้อื่นมาประกอบ จะต้องให้เกียรติเจ้าของงานโดยการเขียนอ้างอิงที่มาของเรื่องและชื่อผู้เขียนทุกครั้ง

เรียบเรียงโดย : อลงกรณ์ พลอยแก้ว