ตอนเด็กๆ เรามักมีความฝันมากมายเกิดขึ้นในใจของเรา เมื่อเราเติบโต ความฝันเริ่มผันแปรเป็นเป้าหมายชีวิต การวางแผนด้านการเรียนเพื่อเป็นรากฐานสู่การงานและอนาคตก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น แต่ละวันของชีวิตจึงเป็นไปตามภาระรับผิดชอบในการทำหน้าที่ด้านการเรียนเป็นหลัก เวลาส่วนใหญ่หมดไปเพื่อการเรียนทั้งในระบบโรงเรียน การเรียนพิเศษ การแข่งขันเพื่อการเรียนการสอบสู่สถาบันที่มุ่งหวัง

สิ่งที่ทำทั้งหมดก็เพื่อปลายทางคือการมีหน้าที่การงานที่ดี ช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ เป็นคนดีของสังคม แต่ระหว่างเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทางนั้น เราควรได้หยุดพักและหา “ความสุขข้างทาง” สำหรับตัวเอง เพื่อให้เรามีแรงเดินต่อไปตามเส้นทางที่เรากำหนด การหาความสุขง่ายๆ ก็ช่วยให้เราผ่อนคลายหัวใจยามอ่อนล้าจากภาระทั้งหลายที่เราเผชิญอยู่
แล้วความสุขข้างทางหาได้จากที่ไหน

ง่ายๆ สบายๆ กับชีวิต คงเป็นการได้ทำอะไรที่ทำแล้วรู้สึกสบายใจ ผ่อนคลาย ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยกับเพื่อน ไปเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง จับจ่ายซื้อของ และอีกมากมายตามความชอบความสนใจของเราเอง ซึ่งนั่นก็ช่วยให้เราได้มีเวลาพักผ่อน “เพื่อตัวเราเอง”

แต่อีกทางเลือกสำหรับ “ความสุขข้างทาง” นั่นคือการได้ใช้เวลาที่มีค่าของเราไปกับกิจกรรมต่างๆ ที่สร้างสรรค์ เป็นประโยชน์และมีค่า “เพื่อคนอื่น”
ลองให้โอกาสตัวเอง
กล้า...ที่จะคิด
กล้า...ที่จะวางแผน
กล้า...ที่จะลงมือกระทำ
เพราะโลกกลมๆ ใบนี้มีอะไรให้ชีวิตได้เรียนรู้อีกมากมาย
อาสา...อ่านหนังสือให้คนตาบอด
อาสา...เล่านิทานให้เด็กๆ
อาสา...เก็บขยะในลำคลอง
อาสา...ทำความสะอาดในโรงเรียน
อาสา...ดูแลผู้ป่วย
อาสา...รักษ์น้ำ รักษ์ป่า
อาสา...ถักหมวกไหมพรมและผ้าพันคอ
อาสา...ดูแลสิ่งแวดล้อม
อาสา(ที่จะ)สมัครกับกิจกรรมที่เราสนใจ เพื่อคนอื่น เพื่อสังคม

เมื่อเราได้เลือกอาสาที่จะใช้เวลากับ “ความสุขข้างทาง” ในบางช่วงของชีวิตของเรา เพื่อคนอื่น เมื่อนั้นเราจะพบว่า หัวใจได้สัมผัสกับความรู้สึกที่เป็นสุขอย่างแท้จริง

ลองดูนะคะ... จันทร์ชนก โยธินชัชวาล

ภาพประกอบจาก https://pixabay.com/th/