ถ้าพูดถึงความเครียด หลายคนคงนึกว่าเอาเรื่องเก่ามาเล้าใหม่อีกแล้ว ซ้ำๆ ซากๆ ทางออกก็คงเหมือนเดิมๆ ตามหลักการคลายเครียดอีกนั้นแหละ ส่วนใหญ่ก็พ่อรู้วิธีกันทั้งนั้น แต่คุณมั่นใจไหมว่าคุณทำได้

ในชีวิตแต่ละวันของคนเราคงเหลีกไม่พ้นกับภาวะเครียด ซึ่งในบางครั้งมันไม่ได้เกิดขึ้นทันทีทันใด แต่มันซึมลึกจนคุณเองก็ไม่รู้ตัว จะรู้สึกก็ต่อเมื่อมันมีผลกับสภาพจิตใจของคุณและอาจมีผลให้พฤติกรรมคุณเปลี่ยนไปได้โดยอัตโนมัติ

คุณเคยเป็นอย่างนี้บ้างหรือเปล่า คิดเรื่องเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน การงาน ครอบครัว ความรัก สิ่งรอบตัวรวมไปถึงคนใกล้เคียงเรานี่แหละก็เป็นตัวกระตุ้นหลักอันหนึ่งที่ก่อให้เกิดความเครียดที่สั่งสมแบบไม่รู้ตัวการรับฟังเรื่องต่างๆ มากมายทั้งที่มีสาระและไม่มี การที่คอยมีคนสร้างปัญหาทีละเล็กน้อยให้กับเรา โดยที่เราอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าไม่อก อัดอั้น ต่อให้เก่งทั้งเก่งขนาดไหนบางครั้งก็ยังหาทางออกไม่ได้ ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับตัวเราก็คือ “ ความเครียด ” นี่เอง เมื่อเราไม่มีทางออก ผลลัพธ์ต่อมาก็คือคุณอาจแสดงอาการออกมาในแบบที่บุคคลรอบข้างคุณก็ยอมรับคุณไม่ได้เช่นกัน คุณเคยเริ่มโทษคนอื่น โทษตัวเอง หรือย้ายอารมณ์โกรธของคุณไปให้คนข้างเคียงบ้างหรือไม่ ถ้าเคยมาดูวิธีแก้ไขง่ายๆ กันหน่อยเป็นไง

ลองมองย้อนไปยังเรื่องที่ทำให้เรามานั่งเครียด แยกแยะให้ออกว่าเราควรไปคิดถึง มันไหม ค่อยๆ ตัดออกไปคุณจะรู้สึกโล่งอกจนบอกไม่ถูก (อย่าวิเคราะห์เจาะลึกจนเครียดกว่าเก่านะคะ) เลิกยึดมั่นถือมั่นกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กซะบ้าง

ตัดตัวปัญหาซะ โดยเฉพาะบุคคลที่นำเอาความเครียดมามอบให้ทั้งทีไม่ต้องการ โดยการบอกไปตรงๆ เลยว่า “พอซักทีฉันขออยู่เป็นสุข หน่อยเถอะ” (ดูเหมือนใจดำ แต่จำเป็นต้องทำ)

หาคนพูดคุย (แต่อย่าทำเหมือนที่คุณเคยทำมาก่อนนะ) ระบายออกมาซะบ้างไม่งั้นสติแตกแน่นอนอย่าไปสร้างความเครียดให้ผู้รับฟังต่อนะ

3 วิธีนี้ ถ้าทำได้รับรองว่าคุณจะสบายใจขึ้นแน่นอน ตามทฤษฎีบอกว่าถ้าเรามีความเครียดพอเหมาะจะเป็นตัวกระตุ้นในการทำงาน การดำเนินชีวิต ถ้าเมื่อไหร่เราไม่มีความเครียดเลย ก็แปลว่าเมื่อนั้นสมองเราคงกลวงไม่ปัญหาอ่อนหรือบรรลุแล้ว ก็คงเมื่อไม่หายใจแล้วนั้นเอง คุณคิดว่ายังไง.....

อรสา ศรีเสริม
พยาบาลวิชาชีพ