เรื่อง: เพ็ญสินี เอี่ยมอินทร์

“ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว” สำนวนสะท้อนความตั้งใจของคนทำละคร ที่ต้องการให้ผู้ชมสำรวจตัวเองผ่านบทละครหรือตัวละครดีและร้าย เพื่อความสมจริงของละครต้องมีองค์ประกอบมากมายนอกจากดาราหน้ากล้อง หนึ่งคนที่เป็นหัวแรงสำคัญที่ทำให้ละครสักเรื่องเกิดขึ้นคือ “ผู้จัดละคร” อย่างเช่นผู้จัดในตำนานอย่าง คุณหน่อง-อรุโณชา ภาณุพันธุ์ แห่งค่ายบรอดคาซท์ฯ

ผู้จัดละครทำอะไร
กว่าจะเป็นละครหนึ่งเรื่อง ผู้จัดต้องดูแลทั้งหมดที่จะทำให้เกิดเป็นละครขึ้น ตั้งแต่การเลือกเรื่อง แคสติ้งตัวละคร เลือกผู้กำกับ เสื้อผ้าหน้าผม ซึ่งเราจะต้องดูแลทุกขั้นตอนให้สมบูรณ์มากที่สุดจึงจะได้ละครที่สนุกออกมาเรื่องหนึ่ง

ละครที่ประสบความสำเร็จ
จากการยอมรับจากผู้ชม ได้รับความนิยม ได้รับคำกล่าวขานที่ดี แง่มุมใดแง่มุมหนึ่ง ถ้าเนื้อเรื่องดีแล้วได้นักแสดงที่ถ่ายทอดอย่างสมบูรณ์ และเนื้อหาก็เป็นส่วนสำคัญมาก ถ้าโดนใจสังคมหรือทำให้เกิดอารมณ์ร่วมก็ได้รับความสนใจ เช่น เรื่องที่เข้าถึงทุกบ้าน หรือมีปัญหาเดียวกับในละคร

เรทติ้ง
กระแส เสียงจากผู้ชม เสียงจากสื่อมวลชนมีความสำคัญหมดเลย เรทติ้งสูงเป็นการวัดผลอย่างหนึ่งว่าละครเรื่องนี้ได้รับความนิยมจากผู้ชม แม้กระทั่งกระแสหรือเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากผู้ชมก็ถือว่ามีความสำคัญ

พื้นฐานผสานประสบการณ์
คนที่เรียนนิเทศจะได้พื้นฐานสายงาน เพราะนิเทศศาสตร์จะต้องเรียนทุกอย่างที่พูดทั้งหมด รู้ว่าการทำบทที่ดีเป็นอย่างไร การแสดงที่ดีเป็นอย่างไร หรือการทำงานโปรดักชั่นที่มีองค์ประกอบทุกๆ ส่วนที่ดีต้องทำอย่างไรบ้าง แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นทำไม่ได้นะ

สื่อสร้างสรรค์ของวัยรุ่น
โลกเทคโนโลยีกับสื่อที่เกิดขึ้นใหม่ๆ ตามกระแสโลกเป็นสิ่งที่วัยรุ่นสนใจทุกๆ สื่ออยู่แล้ว ความสำคัญอยู่ที่ว่าจะคัดกรองและเลือกรับสิ่งที่ดีๆ อย่างไร ต้องมีวิจารณญาณที่จะคัดสิ่งที่ไม่ดี ไม่ควรทำตามอย่าง ก็เหมือนที่ว่า “ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว”