คนเราเลือกเกิดได้ (หลวงปู่ทองดี)

    ลูกเอ๊ยหลานเอ๋ย ฟังนะลูก เมื่อเราเกิดมาเป็นคน ธรรมชาติของคนของจิตของใจ ก็อยากจะได้แต่สิ่งที่ดี ๆ พยายามค้นหาแต่สิ่งที่ดี ๆ กันทั้งนั้น ชีวิตของคนเรานะลูก อย่างพวกเอ็งทั้งหลายนี่ไปตลาด เอ็งจะไปเลือกซื้อผักก็ดี ซื้อปลาก็ดี หรือซื้ออะไรก็ดี ตามแต่ใจมันอยากจะซื้อ พวกเอ็งทั้งหลายนี่ยังต้องเลือกของเสียไม่เอา เอาแต่ของดี เพราะว่าใจเมื่อจิตของพวกเราทั้งหลาย จะซื้อหรือว่าจะลงทุนทำอะไร ก็อยากได้ของดีกันทั้งนั้น

    ถามว่า คนเรานั้นเมื่อเกิดมาเป็นคนอยากจะได้ของดี อย่างสมมติถ้าเรามีเงินมาก ๆ เราก็นำหรือสามารถใช้เงินทองนั้น อย่างเราพอใจจะเลือกซื้อบ้านซื้อช่อง ซื้อที่ดิน ซื้อรถซื้อรา ซื้อเรือ หรือซื้ออะไรก็แล้วแต่ เราอยากจะเลือกที่อาศัยตรงไหนก็ได้ที่เราอยากเลือก เพราะเรามีเงินพอที่เราจะซื้อได้

    ในทางโลกนั้นคนเราทั่วไปมักจะพูดกันว่า คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่นักปราชญ์ทั้งหลายหรือผู้รู้จริงทั้งหลาย จะพูดหรือจะบอก คนเราเลือกเกิดได้ ทำไมจึงพูดว่าคนเราเลือกเกิดได้ มันอยู่ที่ว่าเราจะสะสมบุญบารมีความดีไว้ได้มาก ไว้น้อยแค่ไหน ถ้าเราสร้างสมบุญสร้างความดีเอาไว้มาก ๆ เราก็สามารถเลือกเกิดได้

    ถ้าเราพยายาม สร้าง พยายามสั่งสมทำไปเรื่อย ๆ มันก็จะเป็นเครื่องพิสูจน์ได้แน่นอนว่า ความดีที่เราทำนี้จะสั่งสม คือ เป็นบุญตามหน้าที่ที่สามของจิต คือ จิตมีหน้าที่ ที่สะสมทั้งดีและทั้งไม่ดี ถ้าเราสะสมแต่สิ่งที่ดี ๆ แล้วก็สามารถทำให้เราเลือกเกิดได้ คนทั่วไปไม่รู้เรื่อง หรือไม่เข้าใจจึงทำดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เปรียบเหมือนเรา ถ้าเป็นคนไม่รู้ ไม่มีสติ เหมือนเราไปซื้อผักซื้อหญ้า สักแต่ว่าซื้อ เราไม่คัดไม่ได้หยิบ ไม่ได้เลือก เมื่อเรากลับมาถึงบ้านแล้ว มันอาจจะเจอสิ่งที่เน่ามาก็ได้

    สำหรับคนที่ไม่รู้จริงนั้นมักจะยึดติดโน่นติดนี่ ถ้าคนที่รู้จริงแล้ว จะไม่ยึดติดในสิ่งเหล่านั้น แต่จะมายึดติดในคุณงามความดี เพราะองค์สมเด็จพระบรมครูตรัสว่า การสะสมบุญย่อมนำสุขมาให้ บุญก็คือความดี

    ที่หลวงปู่บอกว่าเราเลือกเกิดได้นั้นเพราะอะไร เพราะว่าเมื่อเรามั่นใจในความดีที่เราทำ เราไม่ท้อแท้แล้วเราพยายามรักษาคุณงามความดีเหล่านั้นไว้ให้ตลอด

    • เราทำชั่วก็มีอบายภูมิเป็นที่ไป

    • เรารักษาสิ้น ๕ ก็มีมนุษย์เป็นแดนเกิด

    • เราระลึกถึงทานทั้งหลายก็ดี ระลึกถึงคุณงามความดีที่เราได้ทำขึ้น โดยเรามีความละอายและเกรงกลัวต่อบาป ก็มีสวรรค์เป็นแดนเกิด

    เราปฏิบัติจนจิตใจของเรามีความสุขสบาย ว่างมันก็เข้าสู่พรหมทั้งหลาย ถ้าเราวางได้หมดทุกสรรพสิ่ง เราก็เข้าสู่นิพพาน

    แต่สมมุติถ้าเรายังเข้าสู่พระนิพพานไม่ได้ เราต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ต้องมาเกิดเป็นคนอีก ถ้าเราเคยให้ทานมาในกาลก่อน หรือเราเคยรักษาศีลไว้ในกาลก่อน หรือเราเคยเจริญภาวนาไว้ในกาลก่อน

    สิ่งเหล่านั้นมันเป็นสิ่งที่แน่นอนที่จะติดตามใจของเรามา ทุกภพทุกชาติ เพราะฉะนั้น ลูกเอ๊ยนักปราชญ์ทั้งหลายต้องเลือกทำดี ไม่เลือกทำชั่ว เพื่อจะเลือกไปเกิดนะลูก ไม่ใช่เลือกเกิดไม่ได้