บทที่ ๓๔ บ้าน ๓ กระได
แสงนวลละมุลของพระจันทร์คืนวันเพ็ญสาดส่องลงมาต้องบ้าน ๓ กระไดที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมคลองบางแวกทำให้เห็นผู้คนในบ้านซึ้งล้อมวงคุยกันอยู่ริมชาญเรือนหลวงธารากับคุณหญิงห่วงนั่งอยู่บนเสื่อแวดล้อมด้วยลูกหลาน พวกข้าทาสบริวารนั่งบนพื้นร่วมฟังอยู่ห่างๆ คุณสายใจนั่งสงบเสงี่ยมหน้าตาเศร้าหมองด้วยไม่สมหวังในชีวิต

"คุณเจริญเล่าเรื่องชีวิตที่บ้านนอกสิค่ะ สายแก้วอยากฟัง" ลูกสาวคนโตของคุณสายจิตเอ่ยขึ้น หล่อนมีน้องสาวร่วมท้องอีก ๔ คน คือสายธาร สายทอง สายทิพย์ และสายสวาท

"สายทองกับสายทิพย์ก็อยากฟังค่ะ" สาวคู่แฝดวัย ๑๓ เอ่ยขึ้นพร้อมกัน

คุณหญิงห่วงจึงเปรยขึ้นว่า "แม่สายทองกับแม่สายทิพย์นี่ใช่ว่าจะเหมือนกันเฉพาะหน้าตาเท่านั้นหรอกน่ะ แต่ความคิดความอ่านยังเหมือนกันอีกด้วย"

"นั่นสิครับคุณยาย ขนาดพูดก็ยังเหมือนกันทุกคำราวกับว่านัดแนะกันมาก่อนช่างน่าอัศจรรย์อะไรเช่นนี้" คุณประพจน์ล้อเลียน คู่แฝดจึงพากันค้อนใส่เค้า

"แหนะค้อนก็ทำได้พร้อมกัน" ลูกชายคุณสายใจยั่วอีก

"ไม่เอานาพ่อประพจน์อย่าไปยั่วน้องประเดี๋ยวก็ได้วงแตกอีกหรอก" คุณหญิงห่วงปรามด้วยรู้ฤทธิ์หลานยายว่าทั้งชายและหญิงไม่มีใครยอมใคร

"คุณสายแก้วจะให้ผมเล่าเรื่องอะไรดีครับ" หนุ่มเจริญเอ่ยขึ้นเพื่อประนีประนอมความขัดแย้งที่กำลังก่อตัวขึ้น

"เล่าเรื่องทำนาก็ได้ค่ะ สายแก้วอยากรู้ว่าเค้าทำนากันอย่างไร"

"สายธารอยากฟังเรื่องลอยกระทงค่ะ"......................

มักกะลีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม