บทที่ ๒๑ เจ๊กบ๊ก
หนุ่มน้อยไปถึงที่นัดหมายท้ายตลาดเวลา ๖ โมงเย็นพอดิบพอดีลูกสมุนพากันตั้งแถวรออยู่แล้ว นายจุกเป็นหัวแถว นายโก๊ะอยู่ท้ายแถว ตรงกลางเป็นสาวรุ่นๆ ทั้งลูกจีนลูกไทยรวม ๙ คน เบ็ดเสร็จแล้วก็ครบโหลพอดี คนเป็นหัวหน้าใหญ่เดินสำรวจตั้งแต่หัวแถวถึงท้ายแถวกำชับว่าห้ามแตกแถวเด็จขาดใครฝ่าฝืนคราวหน้าคราวหลังจะไม่ให้มาอีก คำว่าแตกแถวของหนุ่มน้อยนั้นกินความหมายลึกซึ้งคือนอกจากจะหมายความว่าไม่ให้แยกจากกลุ่มแล้วยังห้ามไปคุยกับหนุ่มบ้านอื่นอีกด้วย บรรดาสาวๆ เชื่อฟังหัวหน้าใหญ่เป็นอันดีเพราะต่างก็นับถือทิศแกระกันทุกคน ด้วยว่าเค้าเอาใจใส่ดูแลพวกหล่อนอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่เลือกที่มักรักที่ชังแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะเกี้วยพาราศีคนใด ทิศจุกยังทำกลุ้มกลิ้มกับนางสาวมะลิ ส่วนทิศโก๊ะดูจะติดอกติดใจนางสาวม่วยลูกจีนที่อพยบมาจากลพบุรีเพราะรัฐบาลไม่ให้คนต่างด้าวอยู่ในเขตทหาร

"ทิศแกระเค้าเป็นคนยุติธรรมดีนะ หรือเอ็งว่ายังไง" นางสาวเดือนถามนางสาวดาวผู้เป็นน้องสาวคู่แฝดของหล่อน

"ข้าเห็นด้วยนี่ถ้าเค้ามาเกี้ยวเอ็งเอ็งจะว่าอย่างไร" น้องสาวถามบ้างหล่อนเองก็แอบนิยมชมชอบทิศแกระอยู่เหมือนกัน

"เค้าไม่เกี้ยวข้าหรอก.....................

มักกะลีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม