บทที่ ๗๖ คาถาชนะมาร
เมื่อได้สงค์น้ำชำระร่างกายแล้วท่านพระครูรู้สึกสดชื่นกระปี้กระเปล่าขึ้นความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเดินทางไม่มีหลงเหลืออยู่ครองผ้า ๓ ผืนเรียบร้อยแล้วจึงเดินกลับไปยังโคนไม้หว้าหลวงพ่อดำยังคงนั่งอยู่ในท่าเดิมซึ่งหากเป็นคนธรรมดาคงต้องเปลี่ยนท่านั่งหลายครั้งเนื่องจากทนจากความเมื่อยขบไม่ไหว บัดนี้สมภารวัดป่ามะม่วงรู้แล้วว่าภิกษุรัตตัญญูองค์นี้มิใช่มนุษย์ธรรมดาสามัญ จริงอยู่แม้ร่างกายของท่านจะประกอบด้วยขันธ์ ๕ เฉกเช่นคนทั่วไปหากก็เป็นขันธ์ ๕ ที่บริสุทธิ์หลุดพ้น เป็นอิสระจากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงดูเหมือนว่าสามารถดำรงอยู่ในสภาพเดิมได้ แม้เวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานเท่าใดก็ตามและหากท่านเป็นพระอุตระจริงก็แสดงว่าอายุของท่านในเวลานี้จะต้องมากกว่า ๒๓๐๐ ปี กราบเบญจางคประดิษฐ์ ๓ ครั้ง และนั่งในที่อันสมควรแล้วภิกษุวัย ๔๕ จริงถาม................

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม