บทที่ ๖๙ มรดกตกทอด
เห็นทายกส่อแววพิรุธตออกมาชายหนุ่มก็ยิ่งรู้สึกข้องใจและคิดไปว่าการตายของบิดาจะต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังแขวงอยู่ ท่านพระครูก็พอจะดูออกว่าท่าทางทายกมีลับลมคมในอย่างไรพิกลจึงพูดขึ้นว่า "โยมพอจะรู้สาเหตุบ้างมั๊ย เห็นว่าท่านไม่ได้อาพาธเจ็บป่วยมาก่อนอยู่ๆ ก็มรณะภาพมันก็น่าคิดอยู่เหมือนกันน่ะ"

"นั่นสิครับ ลุงบอกผมมาเถอะว่าไอ้หน้าไหนมันทำให้หลวงพ่อต้องตาย ผมจะไม่ไว้ชีวิตมันเลย" ชายหนุ่มพูดอย่างเกรี้ยวกราด

"ใจเย็นๆ นะพ่อหนุ่ม ลุงเองก็ข้องใจอยู่เหมือนกันไม่แน่ใจว่าท่านสมภารต้องจากไปเพราะฝีมือใครกันแน่ แต่ลุงยืนยันได้ว่าไม่ใช่เป็นการฆาตกรรมเพราะไม่มีใครเกลียดชังท่าน สมภารท่านสร้างความเจริญให้กับวัด พวกเราเคารพนับถือท่านมาก ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าท่านจะจากเราไปเร็วอย่างนี้ หรือว่าเป็นเพราะ"

"เพราะอะไรลุง ลุงบอกมาเร็วๆเถอะผมอยากรู้" เค้าเร่งเร้า

ทายกเกิดอาการลังเลไม่รู้ว่าจะบอกดีหรือไม่ ตัวเค้าก็มีความกลัวลึกๆ ซ่อนอยู่ในใจ อีกประการนึงเค้าก็ไม่แน่ใจว่าการตายของสมภารเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เค้ากลัวนี้หรือไม่ เมื่อตัดสินใจไม่ถูกจึงปรึกษาท่านพระครู "ท่านครับผมไม่ทราบว่าจะเล่าดีหรือไม่เล่าดี เพราะผมเองก็ยังไม่แน่ใจ จะเล่าก็กลัวตาย ครั้นจะไม่เล่ามันก็ข้องใจสงสัยอยู่อย่างนี้ ท่านช่วยผมตัดสินใจด้วยว่าควรเล่าหรือไม่ควรเล่า"...................

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม