บทที่ ๖๖ บันศาลา
ท่านพระครูเล่าเรื่องที่ ๔ ก่อนแล้วจึงย้อนกลับมาเล่าเรื่องที่ ๓ หลวงพ่อแพฟังไม่รู้เรื่อง ประกอบกับเหนื่อยจากการเดินทางจึงถือโอกาสนั่งจำวัดมาในรถสมภารวัดป่ามะม่วงจึงไม่ต้องพากไทยให้ท่านฟัง นายรัตนรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องที่ท่านเล่า ขณะที่ท่านศรัทธาติสะฟังอย่างสงบตามวิสัยของสมณะ

"พระในถ้ำท่านบอกว่าบัดนี้บันศาลา และต้นมักรีผลก็ยังอยู่และจะหายไปเมื่อพระพุทธศาสนาของพระสมณะโคดมอายุครบ ๕๐๐๐ ปี ปัจจุบัน บันศาลากับต้นมักรีผลอายุกว่า ๓๐๐๐๐ ปีแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้นะครับหลวงพ่อ" สมภารวัดป่ามะม่วงลงความเห็นเมื่อเล่าจบ
 
"แต่ก็เป็นไปแล้วแสดงว่าโลกนี้ยังมีสิ่งลึกลับซับซ้อนมากมายที่ปัญญาของมนุษย์ยังเข้าไปไม่ถึง อย่างเรื่องบันศาลาที่ยังอยู่ได้เพราะเป็นสิ่งที่พระอินทร์เนรมิตขึ้นมาไม่เช่นนั้นก็คงผุพังไปนานแล้ว แต่ถึงจะเป็นของที่เนรมิตขึ้นมา ก็ยังต้องมีวันเสื่อมสูญไป มิได้คงอยู่ชั่วฟ้าดินสลาย" ท่านศรัทธาสิทถะกล่าวถึงความไม่เที่ยงแท้.................

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม