บทที่ ๔๐ ใช้หนี้ไก่

เวลาย่ำรุ่งท่านพระครูปฏิบัติกรรมฐานเสร็จยังไม่ทันที่จะแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลให้สรรพสัตว์ ภาพของไก่ ๒๐ ตัวก็มาปรากฏในนิมิตร "วันนี้ท่านต้องตายในรถไฟ ต้องตายแน่ๆ" เจ้าทุกข์พากันกล่าวโทษผู้ที่ฆ่าพวกตน

"ทำไมต้องตายเป็นอะไรตาย" จิตทำหน้าที่ถาม

"ใช้กรรมนะสิ ใส่ติ่งแตกตายเพื่อใช้หนี้กรรมที่ผ่าท้องพวกเราแล้วก็ควักใส้ออกมาตัดทิ้งไงล่ะ" ภาพที่ปรากฎในมโนทวารตอบ

"ก็ใช้ไปแล้วนี่นา อาตมาไส้เน่าไงเกือบตายไปครั้งนึงแล้ว ยังใช้หนี้พวกท่านไม่หมดอีกรึ" จิตเจรจาโต้ตอบกับเจ้าทุกข์

"อ๋อที่ใช้นั่นหน่ะมันเงินต้น แต่คราวนี้เป็นดอกเบี้ย" คือคำตอบ

"กรรมก็ต้องมีดอกเบี้ยด้วยรึ"

"มีสิไม่ต้องมาพูดมาก เตรียมตัวตายเถอะ" แล้วภาพนั้นก็หายวับไปโดยไม่รอให้ท่านต่อรอง..................

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม