บทที่ ๒๔ เปรตคุณนายแดง

วันโกนแรม ๗ ค่ำ เดือนยี่ สมภารวัดป่ามะม่วงได้รับนิมนต์ไปฉันเพลที่หมู่บ้านบางมะยม อำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี โดยนายหล่อขับรถไปส่งถึงหัวทุ่ง จากนั้นต้องเดินตัดทุ่งไปอีก ๒ กิโลเมตรเพราะรถเข้าไม่ได้ สมภารหนุ่มไม่รู้สึกว่าเป็นความลำบาก เพราะชีวิตท่านต้องเผชิญต่อความทุกข์ยากมาจนชาชิน เคยหาบของไปขายที่ตลาดบางขาม ซึ่งไกลจากบ้านถึง ๑๔ กิโลเมตร เคยเดินลัดทุ่งลุยน้ำลุยโคลนในยามค่ำคืน เพื่อไปดูลิเกที่วัดไล เมื่อไปถึงนอกจากจะไม่ได้ไปดูลิเกแล้ว ยังถูกนักเลงเจ้าถิ่นซ้อมจนสบักสะบอมกลับมา นายหล่อผู้จงรักภักดีจอดรถไว้ที่หัวทุ่งแล้วเดินตามหลวงพี่ไป ท่านเพิ่งหายจากอาพาธใหม่ๆ อาจจะเป็นลมเป็นแล้งกลางทางจึงต้องคอยติดตามดูแลรับใช้อย่างใกล้ชิด บรรพชิต ๑ รูป กับคฤหัส ๑ คน เดินมาถึงบ้านงานทันเวลาเจริญพระพุทธมนต์พอดี เป็นงานทำบุญวันเกิดเจ้าของบ้าน และเพื่อความเป็นศิริมงคลแก่เจ้าของวันเกิด พระสงฆ์ทั้ง ๙ รูปจึงเจริญพระพุทธมนต์ธรรมจักร หรือที่เรียกชื่อเต็มว่าธรรมจักรกัปปวัตนสูตร.................

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม