บทที่ ๑๔ แม่ชีแดง

บ่ายวันนึงขณะที่สมภารวัดป่ามะม่วงกำลังเดินไปยังศาลาการเปรียณเพื่อสอบอารมณ์ให้ญาติโยม แม่ชีเจียนก็เค้ามาแนะนำว่า " ท่านสมภารช่วยไปดูแม่ชีแดงหน่อยเถอะแก่สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย แล้วก็พูดเพ้อเจ้อพังไม่ได้ศัพท์ ฉันไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไรเลยต้องมานิมนต์"

"แกไม่สบายมาก่อนรึเปล่า หรือว่าอยู่ๆ ก็เป็นขึ้นมาปุบปับ"

"อยู่ๆ ก็เป็นขึ้นมาปุบปับเลยจ้า กำลังนั่งกินข้าวก็หงายหลังล้มตึงลงพวกฉันช่วยกันประคองลุกขึ้นนั่งแกก็ตัวแข็งแล้วสั่นเป็นเจ้าเข้า"

"นั้นก็ไปดูแกหน่อยอยู่ที่สำนักชีใช่มั๊ย"

"จ๊ะ นิมนต์ไปเดี๋ยวนี้เลยนะจ๊ะ"

"ต้องหาเพื่อนก่อน อ่อมัคนายกมาพอดี ช่วยไปเป็นเพื่อนอาตมาที่สำนักชีหน่อยเห็นว่าแม่ชีแดงไม่สบาย" เมื่อพระเจริญกับมัคทายกไปถึงสำนักชีก็พบแม่ชีแดงนั่งตัวสั่นงันงกอยู่กลางวง ล้อมรอบด้วยแม่ชีอีก ๔ รูป...............

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม