บทที่ ๙ กุฏิกรรมฐานหลังแรก

เช้าวันรุ่งขึ้นญาติโยมพากันมาที่วัดป่ามะม่วงเพื่อช่วยสร้างกุฏิกรรมฐาน นางแต้มภรรยากำนันเขียวถือโอกาสอ้างคุณงามความดีของสามีไปเกณฑ์พวกหนุ่มๆ ในหมู่บ้านไปได้อีกกลุ่มหนึ่ง คนที่มาส่วนใหญ่จะรู้ถึงความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันระหว่างอาคันตุกะทั้งสาม ยกเว้นพวกหนุ่มๆ ที่พากันเข้าใจว่า มากับยายพาหลานสาวมาบำเพ็ญมหากุศล จึงต่างคนต่างหมายมั่นไว้ในใจว่า จะต้องทำให้สาวน้อยสนใจตนเท่านั้น หนุ่มที่ฐานะดีกว่าเพื่อนดูมีความหวังกว่าใครๆ ด้วยคิดว่าหาก ๒ ตายายจะเรียกค่าสินสอดทองมั่นมากมายสักเพียงใดตนก็จะทุ่มจนสุดตัว แม่สาวน้อยผู้นี้ก็ช่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่มีทีท่าว่าจะทอดสะพานให้กับชายใด ผู้หญิงที่วางเนื้อวางตัวได้สมกับเป็นกุลสตรีเช่นนี้ ชายใดได้ไปก็นับว่าเป็นบุญวาสนาที่คงจะได้สร้างสมมาแต่ปางก่อน งานสร้างกุฏิกรรมฐานดำเนินกันต่อไป กระทั่งตกค่ำจึงเสร็จเรียบร้อย นางสะอิ้งเป็นคนเฉลียวฉลาดรอบคอบ หล่อนให้โบกปูนรอบเสาทุกต้น เพื่อให้หล่อน้ำ กันไม่ให้มดหรือปลวกมาสร้างความลำคาญแก่ผู้ที่มาปฏิบัติธรรม..............

นารีผล
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม