บทที่ ๓๙ พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน

เวลา ๑๗.๓๐ น. รถบัสก็นำคณะผู้แสวงบุญมาถึงสารวโนทยา สถานที่เส็ดจดับขันธ์ปรินิพพานของพระพุทธองค์ ลงจากรถกันแล้วพระมัคคุเทศก์จึงเดินนำไปยังพระสถูปปรินิพพาน เมื่อเดินมาถึงเชิงบันไดก็ได้เล่าความเป็นมาของสถูปแห่งนี้ว่า ในรัชสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราชพระองค์ได้เสด็จมายังสถานที่ปรินิพพานและได้พระราชทานทรัพย์ ๑๐๐๐๐๐ รูปีเพื่อก่อสร้างพระสถูปองค์นี้ขึ้น ณ ที่ๆ พระพุทธเจ้าปรินิพพานภายใต้ต้นสาระธูปจากนั้นจึงเข้าไปในสถูป ซึ่งมีพระพุทธรูปปางปรินิพพานประดิษฐ์สถานอยู่บทแท่น อุบาสกอุบาสิกาเห็นแล้วเกิดความเศร้าสลดน้ำตาไหนไปตามกันอุบาสิกาหลานคนถึงกับสะอื้นออกมา ท่านพระครูเกิดธรรมสังเวช พระจอมมุณีผู้ทรงพระมหากรุณาต่อสัพสัตว์ ได้ทิ้งพระสรีระฝากไว้บนผืนแผ่นดิน.................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม