บทที่ ๓๖ มหาวิทยาลัยแห่งแรกของโลก

"ตกลงผมจะเล่าแบบวิเคราะห์จากบริบทของอินเดีย ซึ่งเป็นสังคมที่ผมเห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดหรือแทบจะไม่เปลี่ยนแปลงเลย ที่พระไตรปิฎกบันทึกไว้เช่นงานวันหยุดนักขัตฤกษ์บนภูเขาเมืองราชคฤห์ที่ท่านอุปิตสะกับท่านโกริตะไปชมสมัยที่ยังไม่ได้บวช ปัจจุบันงานนี้ก็ยังมีอยู่แม้รูปแบบการแสดงจะเปลี่ยนไปบ้างสมัยนิยม แต่เค้าก็จัดงานทุกปีเป็นเวลากว่า ๒๐๐๐ ปีแล้ว สิ่งที่ฝังใจคนอินเดียอีกอย่างหนึ่งก็คือเรื่อง วรรณะ พวกคนวรรณะต่ำจะกลัววรรณะสูง โดยเฉพาะวรรณะพราหมณ์นั้นพวกวรรณะต่ำกลัวมาก รองลงมาคือวรรณะกษัตริย์ แต่ทว่ากันตามพระไตรปิฎก พระพุทธเจ้าจักวรรณะกษัตริย์ว่าสูงกว่าวรรณะพราหมณ์เพราะพวกพราหมณ์ก็ยังให้กษัตริย์เลี้ยง เพราะฉนั้นคน ๒ วรรณะนี้ถือเป็นวรรณะสูง ที่นี้การที่พระเทวทัตถูกธรณีสูบนั้นจะเป็นการถูกประชาทันไม่ได้ เพราะพระเทวทัตเป็นเจ้าชาย คืออยู่ในวรรณะกษัตริย์ซึ่งประชาชนก็ไม่กล้าทำร้ายท่านอยู่แล้ว นอกจากนี้พระเทวทัตยังเป็นนักบวช.................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม