บทที่ ๓๔ ตะโปธาราม

เมื่อคณะผู้แสวงบุญขึ้นรถกันเรียบร้อยแล้ว คนขับก็ออกรถ ไม่ถึง ๕ นาทีก็มาจอดที่ริมทางข้างเขาลูกหนึ่ง พระเจริญผู้ทำหน้าที่มัคคุเทศก์บอกทางไมโครโฟนว่า "ข้างซ้ายมือของอาตมาคือคุกอันเป็นที่คุมขังพระเจ้าพิมพิสาร พวกเราไม่ต้องลงเพราะทางไม่สะดวกโดยเฉพาะผู้สูงอายุคงเดินไม่ไหว ขนาดอาตมายังไม่จัดอยู่ในผู้สูงอายุยังเดินไม่ไหว เอาเป็นว่าอาตมาพามาถึงที่แล้วแต่เราไม่ลงมาดู"

"แล้วทำไมพระเจ้าอชาตศัตรูถึงจับพระเจ้าพิมพิสารมาขังค่ะ" มีเสียงถามมาจากผู้ที่นั่งข้างหลังทางท้ายรถ

"เพราะไปคบกับพระเทวทัตซึ่งเป็นคนพาล พระพุทธเจ้าจึงสอนไม่ให้คบคนพาลให้คบบัณฑิต จึงจะเป็นมงคลแก่ชีวิต" พระมัคคุเทศก์ตอบ

"ดิฉันอยากฟังรายละเอียดค่ะ นิมนต์หลวงพ่อเล่ารายละเอียดได้มั๊ยค่ะ" หล่อนหมายถึงท่านพระครู
 
"อาตมาบรรยามาหลายเรื่องแล้วขอยกเรื่องนี้ให้พระมัคคุเทศก์ก็แล้วกัน ถ้าอาตมาบรรยายทุกเรื่องประเดี๋ยวท่านจะตกงาน" สมภารวัดป่ามะม่วงพูดเย้าพระมัคคุเทศก์........................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม