บทที่ ๓๐ โอวาทปาติโมกข์

ก่อนบรรยายเรื่องโอวาทปาติโมกข์สมภารวัดป่ามะม่วงถามหนุ่มน้อยว่า "หนูลองบอกหลวงพ่อมาซิว่าสังเวชนียสถาน ๔ มีอะไรบ้าง"

หนุ่มน้อยพอใจกับคำว่าหนู่ที่ท่านเรียกเพราะทำให้เกิดความรู้สึกว่าเค้าเป็นลูกหลานของท่าน จึงตอบตามที่เคยเรียนมาว่า "มีสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ แสดงปฐมเทศนาและปรินิพพานครับ"

"เก่งมาก" ท่านชม แล้วจึงอธิบายขยายความว่าสังเวชนียสถาน  แปลตามศัพท์ว่าสถานที่เป็นที่ตั้งแห่งสังเวช คือสถานที่เนื่อด้วยพุทธประวัติซึ่งพุทธศาสนิกชนควรไปดูเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้เกิดความไม่ประมาทจะได้เร่งขวนขวายประกอบกุศลกรรมและสำหรับผู้ศรัทธาจะได้จาริกไปชมเพื่อเพิ่มพูนปะสาทะกระทำสักการะบูชาอันจะนำให้เข้าถึงสุขติโลกสวรรค์

"แหมท่านพระครูพูดเหมือนในพจนานุกรมท่านประยุทธเลย" หลวงพ่อวัดดอนเมืองเย้า

"ผมก็ต้องพูดตามพจนานุกรมสิครับหลวงพ่อเพราะเป็นภาควิชาการ แล้วนักวิชาการทางพระพุทธศาสนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกก็มีแต่ท่านเจ้าคุณประยุทธ................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม