บทที่ ๒๗ การเกิดเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

ท่านพระคูรลุกออกไปแล้วพระมหาฉลองจึงนำปัจจัย ๒๐๐๐๐ บาทไปเก็บ ตั้งแต่ท่านเป็นพระธรรมฑูตมาเผยแผ่พระพุทธศาสนายังดินแดนที่เป็นที่เกิดของพระพุทธศาสนายังไม่เคยมีผู้ใดไม่ว่าจะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสเห็นความสำคัญในงานที่ท่านทำ คือการปลูกฝังพระศาสนาให้กับเยาวชนผู้ยากไร้ในดินแดนบ้านเกิดของพวกเค้าเอง ท่านพระครูได้สร้างความประทับใจอย่างยิ่งใหญ่ให้กับท่าน เพราะนอกจากจะสนใจในความเป็นอยู่เเละการศึกษาของพวกเด็กๆ แล้วยังให้ปัจจัยสนับสนุนเป็นเงินถึง ๒๐๐๐๐ บาท เงินจำนวนมากขนาดนี้ยังไม่เคยมีใครถวายท่านมาก่อน อาจเป็นเพราะไม่เห็นความสำคัญของที่ท่านทำอยู่ โดยเฉพาะพระผู้ใหญ่ซึ่งมักสนใจแต่เรื่อสมณศักดิ์จะทำอะไรสักอย่างก็ต้องคิดก่อนว่า ทำแล้วจะได้เป็นเจ้าคุณมั๊ย หากท่านเหล่านั้นมีใจเมตตาเหมือนท่านพระครูองค์นี้ ประเทศไทยก็จะเจริญรุ่งเรื่องไปไกล และพระศาสนาก็จะยั่งยืนสถาพรอยู่ในประเทศสยามอีกนานเท่านาน..................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม