บทที่ ๒๖ นิคลนนาทตะบุตร

"ผมอยากรู้เรื่องศาสนาเชน" สมภารวัดป่ามะม่วงพูดอย่างเกรงใจเป็นที่สุด

ภิกษุผู้อ่อนวัยกว่าน้อมรับว่า "ครับหลวงพ่อผมจะถวายความรู้เท่าที่ผมรู้" แล้วจึงเล่าประวัติความเป็นมาของศาสนาเชนดังต่อไปนี้ ศาสนาเชนหรือชัยนะ เป็นศาสนาที่มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล าจจะก่อนพุทธกาลเล็กน้อยแต่ก็ถือเป็นศาสนาร่วมสมัยกับพระพุทธศาสนา ศาสดาของศาสนาเชนคือมหาวีระ ที่ในคัมภีร์พระไตรปิฏกเรียกว่า นิคลนนาทตะบุตร

"ที่พระพุทธองค์ทรงเรียกว่าพวกนิคลนใช่มั๊ยครับ ดูเหมือนจะอยู่ในพระสามัญสูตรพระไตรปิฎกเล่มที่ ๙"

"หลวงพ่อเก่งจังครับ ผมยังไม่รู้เลยว่ามีอยู่ในพระไตรปิฎกเล่มที่เท่าไร เพราะผมไม่ค่อยจะมีเวลาอ่าน" พระมหาฉลองพูดออกตัว

"นอกจากมีในพระไตรปิฎกแล้วยังมีในอัฐคถาด้วยครับ ในพระไตรปิฎกพระพุทธองค์ทรงเรียกพวกที่นับถือศาสนาเชนว่า พวกนิคลน คำว่านิคลนแปลว่าไม่กิกิเลสเครื่องผูกลัด หมายความว่าไม่ยึดถืออะไรทั้งสิ้น แม้แต่ผ้าก็ไม่ต้องนุ่ง" ศาสามหาวีระนั้นไม่นุ่งผ้า

"ครับ แล้วรูปของมหาวีระก็เหมือนพระพุทธรูป................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม