บทที่ ๒๒ จ้างฆ่าสามี

ด้วยจิตที่เป็นเมตตาบวกกับการเป็นกัลยาณมิตรพระครูเจริญจึงพูดกับพระเจริญหลังจากที่ทุกคนขึ้นมาบนรถแล้วว่า "ท่านบรรยายไม่ตรงกับพระไตรปิฎกหลายเรื่องไม่ทราบว่าท่านเอาข้อมูลมาจากไหนครับ" หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ท่านพระครูพระเจริญคงต้องคิดว่าท่านกำลังถูกปรามาท แต่เพราะผู้พูดเป็นพระภิกษุที่เปี่ยมด้วยวิชชาและจรนะพระเจริญจึงไม่คิดเช่นนั้นและที่สำคัญคือท่านอยากได้ความรู้จากเพื่อนพรหมจรรย์รูปนี้ เพราะจะเป็นประโยชน์มหาศาลกับการเป็นพระมัคคุเทศก์ของท่าน พระภิกษุที่มาอยู่ประเทศนี้มักถูกเพื่อนภิกษุด้วยกันหมิ่นด้วยวลีว่า หิ้วย่ามตามทัวร์ ซึ่งในความหมายคือพระหากิน และบางรูปก็ไม่มีความรู้ความเข้าใจที่แท้จริง จึงบรรยายผิดๆ ถูกๆ ทำให้ผู้ฟังไม่ได้รับความรู้ที่ถูกต้อง นับเป็นโอกาสอันดีที่ท่านได้มาพบนักปราชญ์ราชบัณฑิตจึงต้องกอบโกยความรู้ให้มากที่สุดคิดดังนี้แล้วจึงตอบว่า "ผมก็จำๆ มาจากหนังสือบ้าง จากพระมัคคุเทศก์บรรยายบ้า
งครับหลวงพ่อ"

"ท่านไม่ได้อ่านพระไตรปิฎกหรอกรึ"

"ไม่ได้อ่านครับเพราะผมไม่รู้มาก่อนว่าจะต้องมาเป็นมัคคุเทศก์"
 
"แต่ในเมื่อท่านเป็นแล้ว ท่านต้องอ่านพระไตรปิฎกจะได้ให้ความรู้ที่ถูกต้องแก่ผู้ฟัง ญาติโยมที่มาแสวงบุญบางคนก็เป็นครูบาอาจารย์ฟังแล้วก็นำไปถ่ายทอดให้ลูกศิษย์ต่อไปอีก ถ้าท่านให้ความรู้ที่ไม่ถูกต้องคนฟังก็จะนำไปถ่ายทอดอย่างผิดๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จะพากันเข้าใจพระศาสนาอย่างผิดๆ ต่อไปซึ่งนับเป็นเรื่องอันตรายมาก ไม่ทราบว่าท่านเห็นด้วยกับที่ผมพูดรึเปล่า ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร"

"เห็นด้วยครับหลวงพ่อ......................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม