บทที่ ๒๑ ไปบ้านนางสุชาดา

"สัปดาห์ที่ ๑ ผ่านไปแล้วต่อไปอาตมาจะมอบหน้าที่การบรรยายให้พระเจริญ เพราะอาตมาไม่สันทัดเรื่องสถานที่ผมคืนหน้าที่ให้ท่านนะครับ" ท่านพระครูพูดกับญาติโยมแล้วจึงพูดกับพระมคคุเทศก์

"ครับแต่ถ้าเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งเกินกว่าปัญญาของผมจะเข้าใจ ผมขออราธนาหลวงพ่อช่วยนะครับ" พระเจริญขอความช่วยเหลือล่วงหน้า ตั้งแต่เป็นมัคคุเทศก์มาท่านยังไม่เคยบรรยายได้ชัดเจนแจ่มแจ้งเท่าท่านพระครู และก้ไม่เคยเห็นพระมัคคุเทศก์รูปใดบรรยายได้อย่างนี้ ท่านคิดว่าจะต้องให้ความสำคัญกับการเจริญพระกรรมฐานให้มากขึ้น จะได้บรรยายได้เก่งเหมือนพระสมภารวัดป่ามะม่วง คิดดังนี้แล้วจึงเริ่มการบรรยาย "หลังจากทรงพิจารณาปฏิจจสมุปบาทตลอด ๗ วัน ในสัปดาห์ที่ ๑ แล้ว ในสัปดาห์ที่ ๒ ได้เสด็จไปประทับยืนด้านทิศอีสานทรงจ้องดูต้นมหาโพธิ์ไม่กระพริบพระเนตร................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม