บทที่ ๑๒ สู่แดนพุทธคุณ

วันรุ่งขึ้นนายสมชายขับรถไปส่งเจ้าอาวาสวัดป่ามะม่วงยังสนามบินดอนเมืองโดยมีนายขุนทองขอตามไปส่งด้วย โยมที่นิมนต์ท่านพระครูสู่แดนพุทธคุณในครั้งนี้คือ โยมเส็งและโยมผ่องใสนามสกุลใจบุญ บุคคลทั้ง ๒ เป็นคู่สามีภรรยาที่ใจบุญสมสกุลเพราะนอกจากนิมนต์ท่านแล้วยังนิมนต์พระภิกษุจากวัดอื่นๆ อีก ๔ รูปรวมเป็น ๕ รูป คณะผู้แสวงบุญมีคฤหัส ๒๔ คนเป็นบุรุษ ๔ สตรี ๒๐ คฤหัสต้องออกค่าเดินทางกันเอง ส่วนพระภิกษุโยมเส็งกับโยมผ่องใสเป็นผู้ถวายค่าเดินทางแล้วยังถวายซองบรรจุปัจจัยซองล่ะ ๕๐๐๐ บาทสำหรับให้ท่านไปทำบุญอีกด้วย โยมผ่องใสเป็นคนรอบคอบและรู้จักใช้เงินทุกบาททุกสตางค์ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด เหตุนี้จึงต้องพิถีพิถันเลือกบริษัททัวร์ที่บริการดีและราคายุติธรรม คือไม่ค้ากำไรเกินควร ในที่สุดก็เลือกได้สุทธิธรรมทัวร์ ซึ่งได้สืบทราบมาแล้วว่ามีคุณสมบัติตามที่ต้องการ ผู้นำทัวร์เป็นสุภาพสตรีอายุราว ๓๐ ส่วนแม่ครัวที่จะช่วยทำอาหารนั้นอายุประมาณ ๒๕.......................

ความหลงในสงสาร
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม