บทที่ ๓๑ เผากงเต๊ก

"ท่านพระครูรู้มั๊ยว่าการเผากงเต๊กในงานศพมีจุดประสงค์อะไร" สมภารวัดไทยงั้งถามสมภารวัดป่ามะม่วง

ท่านพระครูตอบว่า "ผมถามคนจีนที่อยู่ในประเทศไทยดูเค้าบอกว่าเพื่ออุทิศให้ผู้ตาย อย่างคนมีเงินมากๆหรือพวกเศรษฐีนะครับ เวลาเค้าเผากงเต๊กครั้งนึงๆ หมดเงินไปตั้งหลายแสนผมยังเสียดายแทน"

"ทำไมถึงแพงนักที่เมืองจีนไม่แพงอย่างนั้น" เจ้าอาวาสวัดไทยงั้งบอกกล่าว

โยมเซี้ยมซึ่งนั่งฟังอยู่ด้วยจึงพูดขึ้นเป็นภาษาจีนเพื่อรับรองคำพูดของท่านพระครูว่า "ไม่แพงหรอกค่ะหลวงพ่อบางคนเค้ามีเงินเป็นร้อยๆล้าน ทำให้พ่อแม่แค่นี้ขนหน้าแค้งไม่ร่วงหรอกค่ะ เศรษฐีข้างบ้านหนูหมดค่าเผากงเต๊กไปล้านกว่า เพราะเค้าสวดทุกวันแล้วก็เผากงเต๊กทุกวัน ตอนเตี่ยหนูตายหนูก็หมดเงินไปห้าแสนกว่าเฉพาะค่าเผากงเต๊กก็สองแสนแล้วค่ะ"

"ค่าเผากระดาษนี่นะรึสองแสน" สมภารวัดไทยงั้งไม่อยากเชื่อต่ก็ต้องเชื่อเพราะหลักฐานเป็นคนบอกเอง

"นี่ขนาดหนูไม่ได้เป็นเศรษฐีนะค่ะ ถ้าเป็นคงจะต้องเผาเป็นล้านเหมือนกัน" หลักฐานยังคงยืนยัน

"ลองบอกมาสิว่าทำไมต้องเผาเงินทิ้งมากมายอย่างนั้น" สมภารวัย ๘๐ เศษอยากทราบรายละเอียด................

วัฏจักรชีวิต
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม