บทที่ ๒๙ สรณะที่แท้

ถ้อยคำของพลตรีศิครินทร์ อินพรหมทำให้เหล่าทหารชายหญิงพากันหัวเราะคิกคัก ท่านพระครูยิ้มนิดๆ แล้วถามนายพลตรีว่า "ท่านอยากจะแข่งบ้างมั๊ย"

"ไม่อยากครับหลวงพ่อเพราะผมไม่มีรถเบนซ์"

"แล้วอยากมีมั๊ย ถ้าอยากอาตมาจะเสกให้"

"อยากครับ กรุณาเสกให้ผมซักคันเถอะครับหลวงพ่อ"

"ผมก็อยากครับ" "ดิฉันก็อยากค่ะ" นายทหารชายหญิงตอบพร้อมกัน

ท่านพระครูจึงพูดยิ้มๆ ว่า "แสดงว่าทหารที่นั่งอยู่ในหอประชุมแห่งนี้อยากตกนรกเป็นอย่างนั้นใช่รึเปล่า"

"ไม่ใช่ครับ" "ไม่ใช่ค่ะ" ตอบอย่างพร้อมเพรียงกันอีก

แล้วพลตรีศิครินทร์ผู้เป็นหัวหน้าจึงพูดแทนผู้ใต้บังคับบัญชา และเป็นการแก้ต่างให้ตนเองไปในตัวว่า "คืออย่างนี้ครับหลวงพ่อที่หลวงพ่อถามพวกเราว่าอยากมีรถเบนซ์หรือไม่พวกเราอยากมีทุกคนครับ ไม่เฉพาะทหารที่นั่งอยู่ในหอประชุมแห่งนี้เท่านั้นหรอกครับที่อยากมีรถเบนซ์ ผมขอกราบเรียนว่าทหารทั้งกองทัพเลยเเหละครับที่อยากมี ถึงคนที่ไม่ใช่ทหารเค้าก็อยากมี ขอประทานโทษผมจะขอเรียนถามหลวงพ่อว่า หลวงพ่ออยากมีรถเบนซ์รึเปล่าครับ"

ท่านพระครูตอบทันทีว่า "อาตมาไม่อยากมีแต่ถึงไม่อยากก็ต้องมีเพราะในอนาคตจะมีคนเค้าซื้อถวาย" ท่านพูดตามที่เห็น....................

วัฏจักรชีวิต
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม