บทที่ ๒๖ พลตรีศิขรินทร์

เวลา ๒ ทุ่มของวันรุ่งขึ้นท่านพระครูเป็นประทานเปิดการอบรมให้กับเหล่าทหารกองทัพบกซึ่งส่งทหารสัญญาบัตรประมาณ ๓๐๐ นายมาเข้าอบรมฝึกปฏิบัติวิปัสนากรรมฐานเป็นเวลา ๗ วัน พลตรีศิขรินทร์ อินพรหมเป็นหัวหน้าควบคุมดูแลตามกำหนดการพวกเค้ามาถึงวัดเวลาบ่ายโมงลงทะเบียนแล้วเข้าที่พัก เปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดทหารเป็นชุดนักปฏิบัติ คือนุ่งขาวห่มขาวเวลาบ่ายสองโมงครึ่งจึงมารวมกันที่หอประชุมเจริญชัยเพื่อรับการปฐมนิเทศโดยพระมหาบุญเป็นวิทยากรภาคปริยัติ พระบัวเฮียวเป็นวิทยากรภาคปฏิบัติ พระมหาบุญได้ให้โอวาทและแนะนำในเรื่องวิชาการพร้อมทั้งเตือนผู้ปฏิบัติให้ยึดหลักกินน้อย นอนน้อย พูดน้อยทำความเพียรมากจากนั้นพระบัวเฮียวก็ฝึกซ้อมเรื่องการเดินจงกรม การนั่งสมาธิและพิธีขึ้นกรรมฐานซึ่งผู้ฝึกอบรมจะต้องฝึกซ้อมกายสมาทานศีล ๘ สมาทานพระกรรมฐาน ตลอดจนฝึกการสวดพระพุทธคุณ พระธรรมคุณและพระสังฆคุณให้ถูกต้องและคล่องแคล่วหากฝึกซ้อมไม่ดีจะทำให้เกิดการล่าช้าและคนที่จะถูกตำหนิมากที่สุดก็คือพระบัวเฮียว ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะว่า เจ้าอาวาสวัดป่ามะม่วงได้เข้มงวดกวดขันในเรื่องกฎเกณฑ์และระเบียบวินัยต่างๆ มาก................

วัฏจักรชีวิต
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม