บทที่ ๑๐ คุณหญิงประทุมทิพย์

วันรุ่งขึ้นคุณหญิงประทุมทิพย์มาเยี่ยมท่านพระครูที่โรงพยาบาล เธอมากับบุรุษวัยกลางคนและเด็กผู้หญิงหน้าตาหน้ารักอายุราว ๓ ขวบ ขณะที่คุณหญิงกับบุรุษนั้นทำความเคารพท่านพระครู ด้วยการกราบเบญจางคประดิษฐ์ หนูน้อยก็ทำตามและกราบได้สวยงามจนท่านพระครูออกปากชม "เก่งมากจะหนูใครสอนจ๊ะ" "คุณหญิงแม่สอนเจ้าค่ะ" เด็กหญิงตอบฉะฉาน "คุณหญิงไปแอบมีลูกไว้ตั้งแต่เมื่อไร" ท่านพระครูสัพยอก ท่านรู้ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้คือลูกรัฐมนตรีกับเด็กสาวที่คุณหญิงคิดจะเอาน้ำกรดไปสาด ทว่าท่านขอบิณฑบาตไว้ "ก็อย่างที่ท่านเคยทำนายไว้นั่นแหละค่ะ ว่าดิฉันจะมีลูกตอนแก่และจะรักจะหลงเอามากๆ ดิฉันยอมรับค่ะว่าหลงยายหนูมาก แกน่ารัดไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่งอแง ว่านอนสอนง่าย ใช่มั๊ยลูก" ประโยคสุดท้านเธอถามหนูน้อย "ค่ะคุณหญิงแม่ หลวงปู่เจ้าค่ะแม่ของหนูนอกจากจะสวยแล้วยังใจดีอีกเจ้าค่ะ" "อย่างนั้นเหรอจ๊ะแล้วหนูรักคุณแม่มั๊ยจ๊ะ" "รักที่สุดในโลกเลยเจ้าค่ะ รักมากกว่าคุณพ่อ เพราะคุณพ่อเอาแต่นอนไม่เคยลุกมาเล่นกับหนูเลย" เด็กหญิงพูดอย่างไร้เดียงสา..............

วัฏจักรชีวิต
ประพันธ์โดย สุทัสสา อ่อนค้อม