มีนิทานเรื่องหนึ่งพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ท่านเล่าให้ฟัง
จะขอย่อคร่าว ๆ ดังนี้

ท่านว่ามีพี่น้องคู่หนึ่งมาถวายน้ำอ้อยให้พระ
คนพี่อธิษฐานให้มีดวงตาเห็นธรรม...
คนน้องอธิษฐานขอให้ได้มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ

ท่านก็บอกว่าโยมทำบุญก็ได้น้ำอ้อย ส่วนพระนั้นก็ได้กากอ้อย 
ถ้าพระอยากได้บุญก็ต้องทำตัวให้ดี เพื่อเป็นบุญจึงจะได้น้ำอ้อย

ที่เปรียบแบบนี้ เพราะพระได้แค่กากอ้อยคือยังไม่ได้บุญเพราะกินของเขา
พระจะได้บุญต่อเมื่อกินของที่เขามาทำบุญแล้วก็ต้องทำหน้าที่พระให้ดีปฏิบัติตัวให้ถูกต้องถึงจะได้น้ำอ้อย
การเป็นพระใช่ว่าจะได้บุญถ้าทำตัวไม่ดีก็เป็นบาปได้กากอ้อยเท่าน้น

เรื่องการอธิษฐานนั้นโยมเข้าใจว่าเป็นการขอ
แต่ที่จริงนั้นการอธิษฐานก็เป็น 1 ในบารมี 10ทัศ

แต่การอธิษฐานก็ต้องมีความตั้งใจที่แน่วแน่ มีการบำเพ็ญบารมี มีความเพียร การกระทำที่ดี ไม่ใช่ว่าขอไปเรื่อย ขอให้รวยแต่ไม่บำเพ็ญบารมีใดๆก็ไม่สำเร็จ 
คำว่าอธิษฐาน หมายถึงการตั้งมั่นที่จะทำให้ได้ ถ้าขอให้รวยแต่ไม่ทำก็ไม่รวย สาธุๆๆ

ขอบคุณทีมาจากเฟซบุ๊กนุ้ยเกศรินแฟนคลับ