www.trueplookpanya.com
คลังความรู้
แนะแนว
ข่าวรับตรง
ธรรมะ




ธรรมะ > บทความธรรมะ

สุกนอก สุกใน - สุกนอก เน่าใน - เน่านอก เน่าใน - เน่านอก สุกใน เรื่องเล่าโดยพระชยสาโร
ทีมงานทรูปลูกปัญญา | 2015-12-02 16:26:18

 

ภาพ : เฟซบุ๊กธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร/ Dhamma by Ajahn Jayasaro

 

           ตอนอาตมาบวชใหม่ๆ พระฝรั่งชาวฝรั่งเศสรูปหนึ่ง ผู้ที่อาตมาเคารพนับถือมาก ได้ลาสิกขา พระต่างชาติเราเกือบทุกรูปรู้สึกงง เพราะพระรูปนี้เรียบร้อยมาก ท่านเข้มงวดในข้อปฏิบัติ สำรวมสังวร มักน้อย สันโดษ ขยันนั่งสมาธิและเดินจงกรม

        เราสงสัยกันว่า พระเก่งๆอย่างนี้ ทำไมจึงสึกได้
        เพื่อนอาตมายังพูดออกมาด้วยเสียงท้อแท้ว่า

        " แล้วพระไม่ค่อยเอาไหนเหมือนผมจะหวังอะไรได้ "
        (แต่ทุกวันนี้ ๓๐ กว่าปีต่อมาพระรูปนี้ยังครองผ้าเหลืองอยู่ ไม่แน่เนาะ)

        ไม่กี่วันต่อมาหลวงพ่อชามาเยี่ยมวัดป่านานาชาติ หลวงพ่อเมตตาอธิบายว่าพระที่สึกไปนั้นเหมือนผลไม้ที่ "สุกนอก เน่าใน" คำนี้อาตมาไม่เคยลืม

        ที่จริงคำนี้ ไม่ใช่คำของหลวงพ่อชาหากเป็นพุทธพจน์ พระพุทธองค์ ทรงเตือนสติเราว่า ผู้ที่ดีเรียบร้อย สง่าผ่าเผยมีสองประเภทคือ
 
สุกนอก  สุกใน
กับ
สุกนอก  เน่าใน
 

ในทำนองเดียวกับผู้ที่ดูไม่ค่อยเรียบร้อย ไม่ค่อยน่านับถือมีสองประเภทเหมือนกัน คือ

เน่านอก  เน่าใน
กับ
เน่านอก  สุกใน
 

       ดูใครให้ดูนานๆ อย่าด่วยสรุป
 
       พระอาจารย์ ชยสาโร

 

************************************

 

ปกิณกะ เพิ่มเติม 

พระอาจารย์ชยสาโร เล่าเรื่องถูกหลอก 


...พระฝรั่งเศสรูปหนึ่ง มาบวชที่วัดหนองป่าพง
ท่าทางท่านเคร่งสงบสำรวมมาก เพียรนั่งทำสมาธิทั้งวัน 
ท่านฉันอย่างสำรวม ค่อยๆ ฉัน ฉันน้อยมาก ไม่มองนอกบาตร
ฉันแล้วก็ล้างบาตร เช็ดบาตรเงียบๆ แล้วรีบปลีกตัวไปทำความเพียร
ไม่พูดคุยหลังอาหารเหมือนเพื่อนสมณะรูปอื่นๆ
ดูท่านเคร่งครัด ปฏิบัติเข้ม น่าเลื่อมใสในปฏิปทามากๆ
ท่านชยสาโรยังเคยคิดว่า
"ทำอย่างไรหนอ จะขยันภาวนาและสำรวมได้อย่างนั้น"

ต่อมาพระฝรั่งเศสนี้มาลาสึก ทุกองค์ช๊อค ตกใจข่าวนี้มาก
จะเป็นไปได้อย่างไรกัน...แต่ต่อมาหลวงพ่อชา ท่านพูดว่า
พระฝรั่งเศสรูปนี้ ท่านเหมือนผลไม้ที่ "สุกนอก เน่าใน" ทุกองค์ก็ยังงง
จนเมื่ออดีตพระฝรั่งเศสนั้น มาพูดเฉลยให้ฟังเองว่า

ตลอดมาในเพศพรหมจรรย์ที่ผ่านมา ไม่เคยมีความสุขเลย
ทำสมาธิภาวนาไม่เคยสงบแต่เป็นเรื่องที่ทุกข์และเครียดมาตลอด
(เห็นนั่งสมาธินิ่งอย่างกับพระอรหันต์..ที่แท้ท่านเครียดมากๆ)
เรื่องการฉันนั้น ตามนิสัยชาวฝรั่งเศส จะพิถีพิถันเรื่องรับประทาน
จัดโน่นวางนี้งดงาม พอมาบวช ทุกอย่างรวมลงในบาตร
ทำให้คลื่นไส้ ฉันไม่ค่อยลง ฉันได้น้อย เป็นทุกข์เหลือเกิน

เรื่องรวมกลุ่มกันพูดคุยหลังฉัน ซึ่งพระฝรั่งเศสนี้ก็ไม่เคยทำ
ทั้งที่หลวงพ่อชาเคยตำหนิพระที่คุยกัน..ถึงขนาดว่า
"ผมไม่เคยเห็นอะไรจะชั่วมากกว่า
การจับกลุ่มคุยกันหลังอาหารของพวกพระ"
(พระอาจารย์ชยสาโรท่านว่า..ถูกด่าอย่างนี้สะดุ้งเลย)
จึงนึกชมพระฝรั่งเศสที่ไม่เคยร่วมวงคุยเลย

 



(พระอาจารย์ชยสาโรเล่าว่า ต้องตื่นตั้งตี ๒-ตี ๓
ทำวัตร นั่งสมาธิ ทำวัตร เดินไปบิณฑบาตไปกลับ ๕-๖ กิโล
กลับมาก็มาสวดมนต์ นั่งสมาธิ กว่าจะได้ฉัน
และฉันมื้อเดียว ฉันข้าวเหนียวเป็นหลัก
ตอนล้างบาตรเช็ดบาตรจึงมักพูดคุยกันเป็นการผ่อนคลาย)


ท่านนึกศรัทธาพระฝรั่งเศสที่สำรวม ไม่เคยมาคุยหรือร่วมวงด้วย
แต่อดีตพระฝรั่งเศสมาเฉลยว่า
"พวกท่านพูดคุยกัน มีเมตตาต่อกัน ดูมีความสุข เป็นเพื่อนสมณะที่ดีต่อกัน
แต่ผมพูดคุยไม่เป็น ไม่รู้จะคุยอะไร ก็ยิ่งเหงาเหลือเกิน"

ท่านอาจารย์ชยสาโรจึงสรุปว่า สิ่งภายนอกอาจหลอกเราสนิท...

 

(ที่มาปกิณกะ : http://board.palungjit.org/8183562-post676.html)