แม้ความทุกข์จะจรเข้ามา
แต่ผู้มีสติย่อมไม่ปล่อยใจไปเป็น “ผู้ทุกข์”
หากเป็นเพียง “ผู้เห็นความทุกข์”
ผู้มีสติย่อมไม่ตีอกชกหัว เพราะเข้าใจไปว่าตน “มีทุกข์” เหลือประมาณ

หากเห็นความทุกข์นั้นเป็นเพียงอาคันตุกะที่จรเข้ามา
หากไม่เอาตัวตนเข้าไปแบกรับและปรุงแต่งต่อเติม
มันย่อมจางหายไปในที่สุด

... หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ ...

ที่มา : เฟซบุ๊คพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น