ทุกวันนี้รู้สึกว่า ใครก็ว่าใครโกหก พวกหนึ่งก็ว่าพวกหนึ่งโกหก 
ผู้หนึ่งก็ว่าพวกคุณโกหก ตามเป็นจริงก็โกหกเท่าๆกันน่ะดูๆ 
พวกเราอยู่วงนอกน่ะ เหมือนพวกเขาขึ้นไปชกบนนักมวยนะ 
คนหนึ่งว่ามันผิดกติกา ไม่น่าจะใช้ศอกใช้เข่า 
เผลอๆกัดหูกันอีกต่างหาก..ลักษณะอย่างนั้น 
แต่พวกเราอยู่ข้างนอกดูๆแล้วมันมั่วกันไปหมดเลย 

ตามเป็นจริงหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า 
ท่านบอกว่า ท่านตรัสไว้นั้นนะ พวกเราคณะศรัทธาญาติโยม 
ลูกหลานทุกคนนะให้สังเกตดู พระพุทธเจ้าท่านตรัสเป็นพระบาลีว่า 
..คนที่ชอบโกหกทั้งที่รู้ๆจะไม่ทำชั่วอย่างอื่นเป็นไม่มี..* 
แต่หลวงพ่อจำไม่ได้เป็นพระบาลีนะ เอ้อ..อ่านไปก็พบเลยล่ะ 
เป็นพระบาลีแต่หลวงพ่อเอาแต่ความหมาย 
เพราะพวกเราถึงจะอ้างพระบาลีขึ้นมาพวกเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันน่ะ 
เอาความหมายมาให้พวกเราได้ฟังได้ศึกษาเลยว่า 
คนที่ชอบโกหกทั้งที่รู้ๆจะไม่ทำความชั่วอย่างอื่นเป็นไม่มี 
พอทำขึ้นมาแล้วก็โกหก พอทำขึ้นมาแล้วก็โกหก 
มันก็เลยโกหกไปเรื่อยเป็นนิสสัยไป 

ทีนี้พอจากนั้นมันก็ขาดความเชื่อถือแล้วทีนี้ 
ถ้าคนไม่ได้สังเกตก็..เอ้อใช่ ..ฟังไป 
เพราะฉะนั้นเมื่อโกหกไปแล้วคิดว่ามันจะจบ..ไม่ใช่นะ 
กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ในเมื่อโกหกไปแล้วนี่ 
ถนนหนทางเป็นเครื่องพิสูจน์ม้า กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คน 
เป็นคนพูดถูกต้องไหม? เป็นธรรมไหม? มีเหตุมีผลไหม? 
พูดตามหลักธรรมคำสอนไหม? พูดเป็นธรรมไหม 
..แน่ะ กาลเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ 

เพราะฉะนั้นขอให้พวกเราทุกๆท่าน พวกเพื่อนพวกเราใครก็ตาม 
ถ้าพูดออกไปแล้วโกหก จับได้ว่าโกหก..อย่าไปไว้ใจก็แล้วกัน 
ให้ระมัดระวังคนคนนี้จะไม่ทำความชั่วอย่างอื่นเป็นไม่มีนะ 
ให้เราตั้งความสงสัยเอาไว้ เพราะฉะนั้นขอให้พวกเราทุกๆท่านนะ 
ทั้งที้ทั้งนั้นพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้านี่ 
ท่านให้ใช้ "ปัญญา" นะ ไม่ให้ใช้ "ศรัทธา" อย่างเดียวนะ 
ศรัทธาคือความเชื่ออย่างเดียว..ไม่ใช่ ต้องให้ใช้ปัญญา.. 

ปัญญาในความเชื่อนั่นเอง..ที่เราเชื่อไปนี่มันถูกต้องไหม 
มันเป็นธรรมไหม มีเหตุผลไหม 
สิ่งเหล่านี้เราต้อง..ถ้าเรายังไม่เคยพบเคยเจอ 
เราก็ตั้งความเห็น..นิ่งไว้ก่อน ให้หยุดไว้ก่อน 
อยู่ในความสงบไว้ก่อน..นิ่งไว้ก่อน 
ให้สังเกตก่อน อย่าเพิ่งเข้าไปในจุดนั้น 
นี่แหละหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา 
ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าท่านสอนอย่างงั้นน่ะพวกเราท่านทั้งหลาย 

.... 

พระอาจารย์อินทร์ถวาย สันตุสสโก 
วัดป่านาคำน้อย 
บ้านนาคำน้อย ต.บ้านก้อง 
อ.นายูง จ.อุดรธานี 

ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาในวันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๘