พิจารณาว่า “เราจะต้องพลัดพรากจากคนรักของรักเป็นธรรมดา”

การพิจารณาเช่นนี้จะเป็นการเตือนใจเราให้ตระหนักถึงความจริงที่จะต้องเกิดขึ้นไม่วันใดก็วันหนึ่ง และหากเหตุร้ายนั้นเกิดขึ้นในที่สุด คุณจะทำใจได้ง่ายขึ้น การเตือนใจตนเองเช่นนี้ยังจะช่วยให้คุณปฏิบัติต่อเขาด้วยความใส่ใจมากขึ้น เพราะรู้ว่าเขาจะต้องจากคุณไปในที่สุด

การทำดีกับคนที่เรารักอยู่เสมอ ไม่เอาแต่ใจตัวเอง นอกจากจะเป็นการถนอมความรักให้ยืนยาวแล้ว ยังจะทำให้คุณไม่รู้สึกผิดเมื่อเขาจากไป สาเหตุที่คนเป็นอันมากรู้สึกผิดเมื่อคนรักจากไปก็เพราะเสียดายที่ไม่ได้ทำความดีกับเขาตอนที่เขาอยู่ หรืออาจจะทำอะไรที่ไม่ดีกับเขาด้วยซ้ำ พอเขาจากไปจึงเสียใจ ยิ่งรู้ว่าไม่สามารถทำอะไรให้แก่เขาได้แล้ว ก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น