*โลกิยะ หรือ โลกุตระ

คนที่เดินทางโลกุตระ  ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้ 
คนที่เดินทางโลกิยะ  ย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก  เพราะอะไร ?
ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว 
ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า ?
ถ้าเป็นไปได้  พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ?
แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกของโลกิยะและโลกุตระเดินคู่ขนานกัน
เราต้องตัดสินใจ  ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญในการที่จะเลือกทางใดทางหนึ่ง

*กรรมฐาน นั้นหมายถึงการกำหนดจิตของเราให้จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เพื่อรวมพลังจิตไม่ให้ฟุ้ง เมื่อรวมพลังจิต จนได้อารมณ์แห่งปีติ คือนิ่งเฉยแห่งจุดนั้น เมื่อนั้นให้ขึ้น ...วิปัสสนา...

*วิปัสสนา คือ ให้พิจารณาในทุกสิ่งทุกอย่างว่าเป็น อนัตตา คือ การเดินทางไปสู่โลกแห่งนิพพาน โลกแห่งอรหันต์ โลกแห่งโพธิสัตว์ โลกแห่งอนาคามี

*พิจารณากายในกาย พิจารณาธรรมในธรรม พิจารณาวิญญาณในวิญญาณ นั่นแหละคือ สานุศิษย์อันแท้จริงของพระพุทธเจ้า

*ทำจิตท่านให้แข็งแกร่ง ทำให้จิตท่านหลุดพ้น ทำจิตท่านให้สงบ ทำให้มีสติพร้อม

*มนุษย์จะรู้ตนและเข้าใจตน คือต้องให้มนุษย์หยุดและพิจารณาตนโดยใช้สติสัมปชัญญะควบคุมตนให้สงบ (ศีลและมรรค8)

*ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน เป็นจุดสำคัญที่ช่วยให้ท่านหลุดพ้นจากวัฏฏะ(การเวียนว่ายตายเกิด)ได้

*ทุกอย่าง ในโลกนี้เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ท่านจะมีความสุขที่สุด ท่านต้องพยายามเป็นผู้ที่ไม่มีเกียรติ ไม่ยึดเกียรติ และไม่หลงเกียรติ

*ตีธรรมข้อใดแหลกแตกแล้วถือว่าถึงแล้ว มันไม่ถึงหรอก ผู้ใดเข้าใจว่าตัวนั้นถึงพุทธภูมิ ผู้นั้นเข้าไม่ถึงพุทธภูมิ 

*สิ่งลี้ลับในโลกนี้ยังมีอยู่มาก สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโลกนี้ยังมี ความยุติธรรมในโลกนี้ยังมี

*สิ่งใดทำไปแล้ว สัตว์โลกมีความสุข สิ่งนั้นควรทำ นี่คือหลักแห่งความจริงของธรรมะ

*มาไม่มีอะไร ไปไม่มีอะไร มีอยู่ก็แต่จิตใจและวิญญาณ ท่านทำดี ก็เสวยกรรมดี    ทำไม่ดีก็ตกนรกไป ท่านอย่านึกว่าท่านตายแล้วสูญเปล่า ท่านทั้งหลายจะพบกันในโลกวิญญาณอีก    หนี้สินที่ท่านสร้างขึ้นในโลกมนุษย์ ก็จะชดใช้กันในโลกวิญญาณ ใช้ไม่หมดก็ต้องไปเกิด    ไม่งั้นไม่เรียกว่าเวียนว่ายตายเกิด โลกนี้กลม ไม่สิ้นภพ โปรดพิจารณาตัวท่านเมื่อไม่มีสิ่งใดปกปิดเถิด

*มนุษย์ผู้ใดเห็นแก่งานส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้นจะไม่มีงานทำ ในไม่ช้า

 *มนุษย์ผู้ใดเห็นแก่ทรัพย์ส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้นจะไม่มีทรัพย์ครองในไม่ช้า 

*มนุษย์ผู้ใดเห็นแก่นอนมาก มนุษย์ผู้นั้นจะไม่ได้นอนในไม่ช้า 

**อาณาจักรของอาตมา พร้อมที่จะโกยสัตว์โลกให้พ้นจากไฟอเวจี แต่ไม่มีสื่อนำเทวดาพร้อมที่จะช่วยมนุษย์ แต่ไม่มีมนุษย์ให้สถิต        เพราะฉะนั้นจะช่วยมนุษย์ได้มากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับมนุษย์ต่อ มนุษย์

*****สุดยอดของนิพพาน คือ "ละ"จนถึงที่สุด***

ที่มา : http://drwandee.blogspot.com/2012/07/blog-post_4656.html