"เมตตาของเด็ก ๆ "

" .. เช่นรายที่เคยเล่าว่าครั้งหนึ่งชอบยิงนกตกปลามาก เดี๋ยวนี้เลิกแล้ว...
เลิกตั้งแต่วันหนึ่งถือปืนไปเที่ยวยิงนกกับลูกชายน้อย ๆ

พอยิงนกตกลงตัวหนึ่งก็สั่งให้ลูกชายไปเก็บ คิดว่าลูกชายคงจะตื่นเต้นดีใจตามประสาเด็ก
ที่เห็นนกซึ่งกำลังบินอยู่กลางอากาศร่วงลงดิน

แต่ลูกชายกลับมีสีหน้าพิศวงสงสัย และถามเขาซื่อๆ ว่า
“นกตัวนี้มันทำอะไรพ่อหรือ ? พ่อจึงยิงมัน”

คำถามที่ซื่อแสนซื่อของเด็กชายเล็ก ๆ ที่ถือร่างไร้ชีวิตของนกอยู่ในมือ
ทำให้ตั้งแต่วันนั้นมาเขาไม่เคยยิงนกตกปลาอีกเลย

นกปลาเหล่านั้นมันทำอะไรให้ ?
นี่คือคำถามที่จะนำไปสู่ความมีเมตตาได้แน่นอน

ทุกคนต้องการความเมตตาทั้งนั้น เราก็ต้องการเขาก็ต้องการ
เราจึงไม่ควรจะเป็นผู้รับฝ่ายเดียว ควรเป็นผู้ให้ด้วย และควรให้อย่างเสมอ
คือมีเมตตาให้เสมอให้ไม่มีขอบเขต .. "

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก