สังขาร" การปรุงแต่ง เกิดจากกิเลสตัณหาอวิชชา เช่น การแต่งเรื่อง
หรือ สมมุติเรื่องขึ้นมา แล้วปรุงแต่งไปเรื่อยๆ ว่าเป็นอย่างนั้น อย่างนี้

จบเรื่องนี้ปรุงเรื่องโน้น ปรุงได้ไม่จบไม่สิ้น ทั้งวันทั้งคืน บ้างครั้งเรียก
พวกเพ้อเจ้อ เหลวไหล หาที่จบไม่มี ..

"ปัญญา" คือ การปรุงแต่งไปตามธรรม มีที่สุด มีที่จบ เป็นไปเพื่อ
ดับกิเลส ดับตัณหา จุดสิ้นสุดของการคิดของการปรุงแต่ง แบบปัญญา
คือ ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนิจจา ..