เราระลึกถึง "พุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ" บทใดก็ตาม
นั้นแลคือ ธรรมที่ออกจาก ธรรมแท้ เป็นเครื่องยึดแห่งจิตใจของเรา

ใจของเราเมื่อมี "พุทธ มีธรรม มีสงฆ์" ประจำใจอยู่แล้ว
จะเป็น "ใจที่มีหลักเกณฑ์ เป็นใจที่มีที่พึ่ง เป็นใจที่มีแก่นสาร"

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน