การบำรุงรักษาสิ่งใด ๆ ในโลก การบำรุงรักษาตนคือ "ใจ" เป็นเยี่ยม
จุดที่เยี่ยมยอดของโลกคือ "ใจ" ควรบำรุงรักษาด้วยดี

ได้ใจแล้ว คือ ได้ธรรม
เห็นใจตนแล้ว คือ เห็นธรรม
รู้ใจแล้ว คือ รู้ธรรมทั้งมวล
ถึงใจตนแล้ว คือ ถึงพระนิพพาน

"ใจ" นี้คือสมบัติอันล้ำค่า จึงไม่ควรอย่างยิ่งที่จะมองข้ามไป
คนพลาด "ใจ" คือไม่สนใจปฏิบัติต่อ "ใจ" ดวงวิเศษในร่างนี้

แม้จะเกิดสักร้อยชาติพันชาติ
ก็คือผู้เกิดผิดพลาดอยู่นั่นเอง

พระธรรมเทศนา หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต